distaste | (n) ความรังเกียจ, Syn. aversion |
distasteful | (adj) เป็นที่น่ารังเกียจ, See also: ที่ไม่ชอบ, Syn. unpleasant, offensive |
have a distaste for | (idm) ไม่ยอมรับ, See also: ไม่ชอบ |
distaste | (ดิสเทส') n. ความไม่ชอบ, ความไม่พอใจ. vt. ไม่ชอบ, ไม่พอใจ, รังเกียจ, Syn. aversion, dislike, Ant. liking, taste |
distasteful | (ดิสเทส'ฟูล) adj. ไม่พอใจ, น่ารังเกียจ, น่าเบื่อหน่าย, ไม่ถูกรส., See also: distastefulness n., Syn. disgusting, repugnant |
distaste | (n) ความไม่ถูกใจ, ความไม่พอใจ, ความรังเกียจ |
distasteful | (adj) ไม่ถูกปาก, ไม่อร่อย, ไม่ถูกรส, ไม่ถูกใจ, ขมขื่น, น่ารังเกียจ |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
น่าเกลียด | (v) disgust, See also: be sickening, disfavor, distaste, Syn. น่ารังเกียจ, น่าชัง, Ant. น่ายกย่อง, น่าสรรเสริญ, Example: เขาน่าเกลียดมากที่ประพฤติตัวเช่นนี้, Thai Definition: ทำตัวไม่เหมาะสม |
กร่อย | (v) be unpleasant, See also: be distasteful, be grudging, be displeasing, Syn. หมดสนุก, ไม่สนุก, Example: งานดอกคูนเสียงแคนกร่อยไปถนัดใจเมื่อฝนตกอย่างแรง, Thai Definition: ไม่สนุก, ฝืนทำท่าว่าสนุกสนาน |
กร่อย | (adj) brackish, See also: briny, slightly salt, saline, salty, distasteful, Example: น้ำในแม่น้ำบางปะกงเป็นน้ำกร่อย, Thai Definition: ไม่จืดสนิท หรือไม่หวานสนิทเพราะมีรสเค็มเจือ |
distaste | |
distasteful |
distaste | |
distastes | |
distasteful | |
distastefully | |
distastefulness |
distasteful | (adj) not pleasing in odor or taste, Syn. unsavory, unsavoury |
distastefully | (adv) in an offensively distasteful manner |
antipathy | (n) a feeling of intense dislike, Syn. aversion, distaste |
disgustingly | (adv) in a disgusting manner or to a disgusting degree, Syn. revoltingly, sickeningly, distastefully |
disgustingness | (n) extreme unpalatability to the mouth, Syn. unsavoriness, distastefulness, nauseatingness, sickeningness |
offensiveness | (n) the quality of being offensive, Syn. distastefulness, odiousness |
Distaste | n. Prosperity is not without many fears and distastes, and adversity is not without comforts and hopes. Bacon. [ 1913 Webster ] On the part of Heaven, |
Distaste | v. t. Although my will distaste what it elected. Shak. [ 1913 Webster ] He thought in no policy to distaste the English or Irish by a course of reformation, but sought to please them. Sir J. Davies. [ 1913 Webster ] |
Distaste | v. i. To be distasteful; to taste ill or disagreeable. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Dangerous conceits are, in their natures, poisons, |
Distasteful | a. Distasteful answer, and sometimes unfriendly actions. Milton. [ 1913 Webster ] - |
Distasteive | a. Tending to excite distaste. [ Obs. ] -- |
Widerlichkeit { f } | distastefulness [Add to Longdo] |
Widerwille { m } (gegen) | distaste (for) [Add to Longdo] |
widerlich | distasteful [Add to Longdo] |
widerlich { adv } | distastefully [Add to Longdo] |
widerwärtig | distasteful [Add to Longdo] |
widerwärtig { adv } | distastefully [Add to Longdo] |
不味 | [ふみ, fumi] (adj-na, n) distaste; unsavoriness; unsavouriness [Add to Longdo] |
Time: 0.0585 seconds, cache age: 2.545 (clear)