161 ผลลัพธ์ สำหรับ *เน่าเปื่อย*
ภาษา
หรือค้นหา: เน่าเปื่อย, -เน่าเปื่อย-NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
เน่าเปื่อย | (v) decay, See also: rot, decompose, spoil, Syn. เน่า, ผุผัง, Example: ซากของสัตว์เน่าเปื่อยอยู่ใต้มูลดินนี้เป็นเวลาหลายร้อยปี |
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
กระสือ ๑ | ในทางวิทยาศาสตร์ คือ แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด |
โขมด ๑ | (ขะโหฺมด) น. ชื่อผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืน ทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป ทางวิทยาศาสตร์อธิบายว่า ได้แก่แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด. |
มัมมี่ | น. ศพอาบนํ้ายากันเน่าเปื่อยของชาวอียิปต์โบราณ. |
มีเทน | น. สารประกอบอินทรีย์ชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นแก๊ส ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไวไฟ มีสูตร CH<sub>4</sub> มีปรากฏในที่ซึ่งมีสารอินทรีย์ผุพังเน่าเปื่อย ในบ่อถ่านหิน ในแก๊สธรรมชาติ ใช้ประโยชน์เป็นแก๊สเชื้อเพลิง และใช้ในอุตสาหกรรมสังเคราะห์โปรตีนเป็นต้น. |
สตัฟฟ์ | (สะ-) น. การนำวัสดุบางอย่างบรรจุในโครงหนังสัตว์ซึ่งผ่านกรรมวิธีทางเคมีสำหรับรักษาไม่ให้เน่าเปื่อยแล้วตกแต่งให้ดูเหมือนสัตว์จริง. |
สังกะวาด | น. ชื่อปลาน้ำจืดหลายชนิด โดยเฉพาะชนิด <i>Laides hexanema</i> (Bleeker) และ <i>Helicophagus waandersii</i>Bleeker อีกทั้งเป็นชื่อที่ยังใช้เรียกปลาสวาย หรือ ยอน ที่มีขนาดเล็กหรือยังมีขนาดเล็กบางชนิดในสกุล <i>Pangasius</i>ซึ่งอยู่ในวงศ์ Schilbeidae เดียวกันและมีรูปร่างคล้ายกัน คือ มีลำตัวยาวเรียว แบนข้าง และมีมีหนวด ๒-๔ คู่ มีพฤติกรรมในการกินสิ่งเน่าเปื่อย ในฤดูร้อนช่วงสืบพันธุ์จะรวมฝูงกันในแม่น้ำ จับคู่รัดกัน จนปลาเกิดมีรอยช้ำสีแดงหรือชมพูเป็นทางยาวอยู่ทั้ง ๒ ข้างลำตัว, สังคะวาด สังกะแวง หรือ ยอน ก็เรียก. |
หวี่ | น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Drosophilidae ยาว ๓-๔ มิลลิเมตร ส่วนใหญ่มีสีนํ้าตาลอมแดง ตาสีแดง มีปีกใส ๑ คู่ ตอมผลไม้หรือผักเน่าเปื่อย ที่พบมากที่สุดเป็นชนิด <i>Drosophila melanogaster</i> Meigen นิยมใช้เป็นสัตว์ทดลองในการศึกษาทางพันธุศาสตร์ของสัตว์. |
ไฮโดรเจนซัลไฟด์ | (-โดฺร-) น. แก๊สชนิดหนึ่ง ไม่มีสี มีกลิ่นเหม็นเหมือนไข่เน่า เป็นแก๊สพิษ ประกอบด้วยธาตุไฮโดรเจนและกำมะถัน มีสูตร H<sub>2</sub>S เกิดขึ้นในธรรมชาติเนื่องจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์ที่ประกอบด้วยกำมะถัน, แก๊สไข่เน่า ก็เรียก. |
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
decompose | ๑. สลายตัว๒. เน่าเปื่อย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
decomposition | ๑. การผุสลายตัว๒. การเน่าเปื่อย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Desiccation | การทำแห้งสนิท, การหายใจทางปาก, การระเหยน้ำ, การทำให้แห้งน้ำ, การทำให้แห้ง, การเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
Fungi, Saprophytic | เชื้อราที่เจริญจากสิ่งเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
decompose | เน่าเปื่อย, การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างโมเลกุลของสารอินทรีย์จากโมเลกุลใหญ่เป็นโมเลกุลเล็กหลาย ๆ โมเลกุลโดยเห็ดราและแบคทีเรียบางชนิด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
composed fertillizer | ปุ๋ยหมัก, ปุ๋ยคอก, ปุ๋ยที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของซากพืช ซากสัตว์ และมูลสัตว์ บางทีเรียกว่า ปุ๋ยอินทรีย์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
humus | ฮิวมัส, ซากพืชและสัตว์ที่เน่าเปื่อยผุพังทับถมกันปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินมีแร่ธาตุที่เป็นประโยชน์เหมาะแก่การเพาะปลูก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
organic fertilizer | ปุ๋ยอินทรีย์, ปุ๋ยที่ได้จากสิ่งมีชีวิตที่ถูกทับถมกันนาน ๆ จะเกิดการเน่าเปื่อยย่อยสลายโดยจุลินทรีย์หลายชนิด เหมาะสำหรับการเพาะปลูก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
soil | ดิน, เป็นวัตถุที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ เกิดจากส่วนผสมของแร่ธาตุต่าง ๆ ที่ได้จากการเปลี่ยนแปลงและสลายตัวของเปลือกโลกกับอินทรียวัตถุที่เน่าเปื่อยผุพังอยู่รวมกันเป็นชั้น ๆ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Gangrenous | เนื้อเยื่อตายและเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ของเน่าเปื่อยง่าย | [khøng naopeūay ngāi] (n, exp) EN: perishable products FR: produit périssable [ m ] |
เน่าเปื่อย | [naopeūay] (v) EN: decay |
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
carrion | (n) เนื้อที่เน่าเปื่อย, Syn. decaying flesh |
corrupt | (vt) ทำให้เน่าเปื่อย |
corruption | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การเน่า, การเน่าสลาย, Syn. decay, rottenness |
decay | (n) การย่อยสลาย, See also: การเน่าเปื่อย, การผุพัง, Syn. decomposition, deterioration, putrefaction, rot, rotting, spoiling |
decompose | (vt) ทำให้เน่าเปื่อย (ทางชีววิทยา), See also: ทำให้ผุพัง, ทำให้เน่าสลาย, Syn. decay, molder, putrefy, rot, spoil |
decompose | (vi) เน่าเปื่อย, See also: เน่า, สลาย, ผุพัง, ย่อยสลาย, Syn. decay, molder, putrefy, rot, spoil |
decomposition | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การสลายตัว |
dilapidated | (adj) ซึ่งชำรุดทรุดโทรม, See also: ซึ่งเน่าเปื่อย, ผุพัง, Syn. deteriorated, disintegrated |
dilapidation | (n) ความเสียหาย, See also: ความชำรุด, ความทรุดโทรม, ความเน่าเปื่อย, Syn. destruction, demolition, ruin |
dilapidation | (n) สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล, See also: การเน่าเปื่อย, การชำรุด, ความทรุดโทรม, Syn. collapse, decay, deterioration, ruination |
foul | (adj) เน่าเปื่อย, See also: ผุพัง |
incorruptible | (adj) ซึ่งไม่เน่าเปื่อย, See also: ซึ่งไม่ปรักหักพัง, ซึ่งไม่ผุพัง, Ant. decay, decomposition |
marsh gas | (n) ก๊าซที่ได้จากการเน่าเปื่อยของพืชผัก |
mulch | (n) ปุ๋ยหรือใบไม้ที่เน่าเปื่อย, Syn. fertilizer |
perishable | (adj) เน่าเปื่อยได้ง่าย, Syn. fragile, frail, weak, Ant. sturdy |
perishable | (n) สิ่งเน่าเปื่อยได้ง่ายโดยเฉพาะอาหาร |
putrefaction | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, filth |
putrefy | (vi) เน่าเปื่อย, Syn. decay, rot |
putrefy | (vt) ทำให้เน่าเปื่อย, Syn. decay, rot |
putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay |
putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, decomposition, spoilage |
putrescent | (adj) ที่เน่าเปื่อย, Syn. rotten |
putridity | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น), Syn. decay, filty |
putridness | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น) |
perish with | (phrv) ผุพัง, See also: เน่าเปื่อย |
rot | (vi) ทำให้เน่าเปื่อย, Syn. decompose |
rotten | (adj) เน่าเปื่อย, See also: ผุพัง, Syn. decayed, perished, putrescent |
rot away | (phrv) ทำให้เน่าเปื่อย/ผุพัง |
saprophyte | (n) สิ่งมีชีวิตที่กินของเน่าเปื่อย, Syn. fungus, parasite |
saprophytic | (adj) ซึ่งกินสิ่งที่เน่าเปื่อย |
saprophytically | (adv) โดยกินสิ่งที่เน่าเปื่อย |
Hope Dictionary
canker | (แคง'เคอะ) { cankered, cankering, cankers } n. ปากเปื่อย, โรคเท้าม้าเน่า, สิ่งกัดกร่อน, สิ่งทำลาย, สิ่งระคายเคือง, ตัวเพลี้ย, ตัวหนอนทำลายพืช vt. ทำให้เน่าเปื่อย, เป็นโรคเนื้อเยื่อเน่าเปื่อย, ค่อย ๆ ทำลาย, ทำให้เลวหรือเสีย., See also: cankerous adj. คำที่มีค |
carrion | (แค'ริเอิน) n. เนื้อตายและเน่า, ซากสัตว์ adj. กินซากสัตว์เป็นอาหาร, คล้ายซากสัตว์, เน่าเปื่อย, ผุพัง, สกปรกโสมม |
corrupt | (คะรัพทฺ') ชcorrupted, corrupting, corrupts } adj. ทุจริต, ชั่ว, เน่าเปื่อย, ซึ่งติดเชื้อ, เป็นรอยด่างพร้อย, ซึ่งกินสินบน, ซึ่งใช้ผิด vt. ทำให้ทุจริต, (ให้) กินสินบน, ทำให้เสื่อม, ทำให้กัดกร่อน, ทำให้เน่าเปื่อย, ใช้ผิด vi. เน่าเปื่อย, เสื่อม, See also: corruptedn |
corruptible | (คะรัพ'ทิเบิล) adj. ซึ่งเน่าเปื่อยได้, ซึ่งทุจริตได้, ซึ่งเสื่อมได้, ซึ่งติดสินบนได้., See also: corruptibility n. ดูcorruptible, Syn. venal, immoral, depraved, Ant. pure, good |
corruption | (คะรัพ'เชิน) n. ความเน่าเปื่อย, ความชั่ว, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, การใช้ศัพท์ผิด, คำผิด, คำแผลง, ความทุจริต, Syn. putridity, immorality, dishonesty |
crumble | (ครัม'เบิล) { crumbled, crumbling, crumbles } vt. ทำให้เป็นเศษเล็กเศษน้อย vi. แตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย, สลายตัวหรือเน่าเปื่อยเป็นเศษเล็กเศษน้อย |
decadence | (เดค'คะเดินซฺ) n. ความ (ภาวะ) เสื่อมโทรม, ความ (ภาวะ) เน่าเปื่อย, , Syn. decadency, decay |
decadent | (เดค'คะเดินทฺ) adj. เสื่อมโทรม, ทรุดโทรม, เน่าเปื่อย n. ผู้เสื่อมโทรม, นักประพันธ์หรือนักศิลปของยุคเสื่อมโทรม, Syn. decayed, Ant. robust |
decay | (ดิเค') { decayed, decaying, decays } vt., n. (การ) เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อมลง, ปล่อยกัมมันตภาพรังสี vi. ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้ผุพัง, ทำให้เสื่อมลง., Syn. deteriorate |
decompose | (ดีคัมโพซ') vt. สลายตัว adj. เน่าเปื่อย., See also: decomposability n. ดูdecompose decomposer n. ดูdecompose decomposition n. ดูdecompose, Syn. crumble |
dilapidate | (ดิแลพ'พิเดท) vi., vt. ทำให้ชำรุด, ทำให้พัง, ใช้อย่างฟุ่มเฟือย, ทำให้สูญเสีย. vi. สลักหักพัง, ชำรุด, เน่าเปื่อย., See also: dilapidation n. ดูdilapidate dilapidator n. ดูdilapidate |
dilapidated | (ดิแลพ'พิเดทิด) adj. ปรักหักพัง, ชำรุดทรุดโทรม, เน่าเปื่อย, Syn. falling |
disintegrate | (ดิสอิน'ทะเกรท) vi. ทำให้แตกสลาย, ทำให้เน่าเปื่อย, สึกกร่อนเปลี่ยนเป็นนิวเคลียสที่ต่างชนิด vt. สลายตัวเป็นอนุภาคหรือเศษเล็กเศษน้อย., See also: disintegrable adj. disintegrative adj. disintegration n., Syn. fall apart |
elcosis | n. การเกิดแผลเน่าเปื่อยและเหม็น |
empoisan | (เอมพอย'ซัน) vt. ทำให้เลว, ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้เขว, ทำให้ไม่บริสุทธิ์, ใส่ยาพิษ |
fester | (เฟส'เทอะ) vi., vt. (ทำให้) เป็นหนอง, ทำให้เกิดแผลเปื่อย, เน่าเปื่อย, ระทมทุกข์. -n. แผลเปื่อย, แผลหนอง, ตุ่มหนอง, Syn. suppurate, putrefy |
horae | (ฮอ'รี) n. เทพธิดาแห่งฤดูการเจริญเติบโตและการเน่าเปื่อย |
molder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
moth-eaten | (มอธ'อีทเทิน) adj. ถูกกินโดยผีเสื้อกลางคืน, เน่าเปื่อย, ล้าสมัย, ชรา, ทุพพลภาพ |
moulder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
perish | (เพอ'ริช) vt. ตาย, แตกดับ, สาปสูญ, ย่อยยับ, เน่าเปื่อย, เหี่ยวแห้ง, Syn. pass away |
perishable | (เพอ'ริชชะเบิล) adj. ตายได้, ย่อยยับได้, เน่าเปื่อยได้ง่ายn. สิ่งที่เน่าเปื่อยได้ง่าย |
putrefaction | (พิวทริแฟค'เชิน) n. การเน่า, การเน่าเปื่อย, เน่าสลาย., See also: putrefactive, putrefacient adj. |
putrefy | (พิว'ทระไฟ) vi., vt. (ทำให้) กลายเป็นเน่าเปื่อย, เน่า, เน่าสลาย., See also: putrefiable adj. putrefier n., Syn. decompose |
putrescence | (พิวเทรส'เซินซฺ) n. การเน่าเปื่อย, กระบวนการเน่าเปื่อย., See also: putrescent adj., Syn. putrefication |
putrescible | (พิวเทรส'ซะเบิล) adj., n. (สารที่) เน่าได้, เน่าเปื่อยได้., See also: putrescibility n. |
putrid | (พิว'ทริด) adj. เน่าเปื่อย, เหม็นเน่า, เน่าบูด, มีคุณภาพเลวมาก, เสื่อม, เสื่อมโทรม., See also: putridity, putridness n., Syn. rotten, fetid |
rotten | (รอท'เทิน) adj. เน่า, เปื่อย, เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, เสื่อมทราม, เลว, น่ารังเกียจ, Syn. decayed, unreliable, base |
saprophyte | (แซพ'ระไฟทฺ) n. สิ่งมีชีวิตที่กินของเน่าเปื่อย (เช่นเชื้อราหรือแบคทีเรียบางที่) |
stale | (สเทล) adj., vt., vi. (ทำให้) ไม่สด, เก่า, เก่าคร่ำครึ, เหม็นอับ, เน่าเปื่อย, ค้าง, ราขึ้น, มีรสเปลี่ยน, เหี่ยวย่น, จืดชืด, น่าเบื่อ, ล้าสมัย, นิ่งเฉย, ไม่ไหล, ไร้ผล (เนื่องจากการไม่เรียกร้อง), Syn. old, trite, rusty, insipid |
unsound | (อันเซาดฺ') adj. ไม่มั่นคง, มีโรค, เน่าเปื่อย, เสื่อมเสีย, ไม่แน่, หละหลวม, แตกง่าย, ไม่น่าไว้ใจ. |
wither | (วิธ'เธอะ) vi., vt. (ทำให้) เหี่ยวแห้ง, เหี่ยวเฉา, หดเหี่ยว, ร่วงโรย, สีจางลง, เน่าเปื่อย, อับเฉา, ทำให้อับอาย, ทำให้ม่อย, ทำให้ตกอกตกใจ, ทำให้อ้าปากค้าง, See also: witheredness n. witherer n. witheringly adv. |
Nontri Dictionary
blight | (vt) ทำลาย, ทำให้เสื่อม, ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้เหี่ยวแห้ง |
canker | (vt) เปื่อย, เป็นพิษ, ทำให้เน่าเปื่อย |
corrupt | (adj) เลว, ชั่ว, กินสินบน, ทุจริต, เน่าเปื่อย, ไม่บริสุทธิ์ |
corrupt | (vt) ทำให้เลว, ติดสินบน, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, ทำให้เน่าเปื่อย |
decadence | (n) ความเสื่อมโทรม, ความเสื่อม, ความเน่าเปื่อย, ความเสื่อมทราม |
decay | (n) ความเน่าเปื่อย, การเสื่อมสลาย, ความผุพัง, ความทรุดโทรม |
decay | (vi) ผุ, ทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, เน่าเปื่อย |
decompose | (vi) เน่าเปื่อย, สลายตัว, แยกสลาย, ผุพัง |
decompose | (vt) แยกธาตุ, จำแนก, แยกแยะ, ทำให้เน่าเปื่อย |
decomposition | (n) การแยกธาตุ, การจำแนก, ความเน่าเปื่อย, การผุพัง |
dilapidation | (n) ความชำรุด, ความทรุดโทรม, ความเน่าเปื่อย |
disintegrate | (vt) แยกเป็นส่วนๆ, แตกสลาย, สลายตัว, สึกกร่อน, เน่าเปื่อย |
gangrene | (n) ความเน่าเปื่อย, แผลเรื้อรัง |
gangrene | (vi) เน่า, เน่าเปื่อย, เป็นแผลเรื้อรัง |
incorruptible | (adj) ซื่อตรง, ไม่หักพัง, ไม่เสื่อมเสีย, ไม่เน่าเปื่อย |
molder | (vi) แตกเป็นชิ้นๆ, ผุพัง, เน่าเปื่อย, สลาย |
MOTH-moth-eaten | (adj) ถูกมอดกิน, เน่าเปื่อย, เก่าแก่, ล้าสมัย, ชรา |
perish | (vi) เน่าเปื่อย, ย่อยยับ, สูญสิ้น, ตาย, เน่าสลาย, แตกดับ |
perishable | (adj) เน่าเปื่อยง่าย, เน่าสลายได้, ตายได้ |
putrefaction | (n) ความเน่าเปื่อย, การเน่าสลาย |
putrefy | (vi, vt) เน่า, เสีย, เน่าสลาย, เน่าเปื่อย |
putrid | (adj) เน่า, เน่าเปื่อย, เหม็นโฉ่ |
rot | (n) เรื่องเหลวไหล, การผุพัง, ความเสื่อมโทรม, ความเน่าเปื่อย |
rotten | (adj) เสื่อมโทรม, เน่าเปื่อย, เลวทราม, น่าขยะแขยง |
rottenness | (n) ความเสื่อมโทรม, ความเน่าเปื่อย, ความเลวทราม |
stale | (adj) จืดชืด, เก่า, เหม็นอับ, ฟกช้ำ, เน่าเปื่อย, ค้าง |
Longdo Unapproved EN-TH
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
decay | (n, vt) [ n ]การค่อยๆเสื่อมลง, การสูยเสียสุขภาพ กำลัง สติปัญญา, การเสื่อมสลาย, การเน่าเปื่อย [ v ]ผุพัง, เน่าเปื่อย, เสื่อมลง |
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Time: 0.03 seconds, cache age: 21.642 (clear)
ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม