beguile | (vt) ล่อลวง, See also: ตบตา, ทำให้หลงกล, หลอกลวง, Syn. cheat, trick |
beguilement | (n) การหลอกล่อ, See also: การทำให้หลงกล, Syn. cheat |
beguile into | (phrv) หลอกให้ทำในเรื่อง, See also: ลวงให้ทำในเรื่อง, Syn. trick into |
beguile with | (phrv) ทำให้เพลิดเพลิน, See also: ทำให้รื่นรมย์, ทำให้สนุกสนาน |
beguile with | (phrv) ฆ่าเวลา, See also: เพลิดเพลินไปกับ |
beguile out of | (phrv) หลอกลวงเพื่อให้ได้, See also: ลวงเพื่อให้ได้, Syn. cheat out of |
beguile | (บิไกลฺ์') { beguiled, beguiling, beguiles } vt. หลอก, หลอกลวง, ล่อลวง, ฆ่าเวลา, หาความเพลิดเพลิน, ทำให้เพลิดเพลิน, See also: beguilement n. beguiler n., Syn. enchant, deceive |
beguile | (vt) หลอก, ล่อลวง, หลอกลวง, ล่อหลอก |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ตบตา | [toptā] (v) EN: deceive ; fool ; bluff ; trick ; beguile ; mislead ; delude ; put the wool over s.o.'s eyes FR: bluffer ; duper ; tromper |
beguile | |
beguiled |
beguile | |
beguiled | |
beguiles |
beguilement | (n) an entertainment that provokes pleased interest and distracts you from worries and vexations, Syn. distraction |
Beguile | v. t. The serpent beguiled me, and I did eat. Gen. iii. 13. [ 1913 Webster ] When misery could beguile the tyrant's rage. Shak. [ 1913 Webster ] Ballads . . . to beguile his incessant wayfaring. W. Irving. [ 1913 Webster ] |
beguiled | adj. filled with wonder and delight. |
Beguilement | n. The act of beguiling, or the state of being beguiled. [ 1913 Webster ] |
Beguiler | n. One who, or that which, beguiles. [ 1913 Webster ] |
魆 | [魆] beguile; suddenly #225,678 [Add to Longdo] |
謆 | [謆] beguile; cajole [Add to Longdo] |
Time: 1.0174 seconds