disfigure | (vt) ทำให้เสียโฉม, See also: ทำให้ไม่สวย, ทำให้ผิดรูปผิดร่าง, Syn. damage, blemish, deface, deform |
disfigurement | (n) สิ่งที่ทำให้เสียโฉม, See also: สิ่งที่ทำให้ไม่สวย, สิ่งที่ทำให้เสียหาย, Syn. blemish, defacement, scar |
disfigure | (ดิสฟิก'เกอะ) vt. ทำให้เสียโฉม, ทำให้ผิดรูปผิดร่าง., See also: disfigurer n. ดูdisfigure disfiguration n. ดูdisfigure, Syn. distort, mutilate, mar |
disfigure | (vt) ทำให้ผิดรูปผิดร่าง, ทำให้เสียรูป, ทำให้เสียโฉม |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
disfigure | |
disfigured | |
disfigurement |
disfigure | |
disfigured | |
disfigures | |
disfigurement | |
disfigurements |
disfigurement | (n) an appearance that has been spoiled or is misshapen, Syn. disfiguration, deformity |
Disfigure | v. t. Disfiguring not God's likeness, but their own. Milton. |
Disfigure | n. Disfigurement; deformity. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] |
disfigured | adj. having the appearance spoiled; |
Disfigurement | n. Uncommon expressions . . . are a disfigurement rather than any embellishment of discourse. Hume. [ 1913 Webster ] |
Disfigurer | n. One who disfigures. [ 1913 Webster ] |
变丑 | [变 丑 / 變 醜] disfigure [Add to Longdo] |
Time: 1.2901 seconds