disaffect | (vt) ทำให้ไม่จงรักภักดี, See also: ทำให้ไม่ซื่อสัตย์, Syn. estrange, antagonize, Ant. unite, reconcile |
disaffected | (adj) ซึ่งไม่จงรักภักดี, See also: ซึ่งไม่ซื่อสัตย์ |
disaffection | (n) ทำให้เอาอกเอาใจออกห่าง |
disaffection | (ดิสอะเฟค'เชิน) n. ความไม่พอใจ, ความไม่ซื่อสัตย์, ความบาดหมาง, ความเหินห่าง |
disaffected | (adj) ไม่เป็นมิตร, ไม่ซื่อสัตย์, ไม่พอใจ, เหินห่าง |
disaffection | (n) ความไม่เป็นมิตร, ความไม่ซื่อสัตย์, ความไม่พอใจ, ความเหินห่าง, ความบาดหมาง |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
disaffect | Because of disaffection with her good-for-nothing husband. |
disaffect | The soldiers were disaffected toward the government. |
disaffect | |
disaffected | |
disaffection |
disaffected | |
disaffection |
disaffection | (n) disloyalty to the government or to established authority |
Disaffect | v. t. They had attempted to disaffect and discontent his majesty's late army. Clarendon. [ 1913 Webster ] It disaffects the bowels. Hammond. [ 1913 Webster ] |
Disaffected | a. Alienated in feeling; not wholly loyal. J. H. Newman. -- |
Disaffection | n. In the making laws, princes must have regard to . . . the affections and disaffections of the people. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Disaffectionate | a. Not disposed to affection; unfriendly; disaffected. [ R. ] Blount. [ 1913 Webster ] |
離反 | [りはん, rihan] (n, vs) estrangement; alienation; disaffection; (P) #18,295 [Add to Longdo] |
Time: 1.3548 seconds