27 ผลลัพธ์ สำหรับ vituperat

หรือค้นหา: -vituperat-, *vituperat*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

vituperate	(vt) ด่าว่า, Syn. berate;revile, Ant. praise, applaud
vituperate	(vi) ด่าว่า, Syn. berate;revile, Ant. praise, applaud
vituperation	(n) การใช้คำพูดหยาบคาย, See also: การผรุสวาท, Syn. invective
vituperation	(n) การจับผิด
vituperative	(adj) ซึ่งกล่าวประณามคนอื่น, See also: ซึ่งด่าว่า, กล่าวร้าย, ใช้ผรุสวาท, Syn. spiteful
vituperatively	(adv) อย่างประณามคนอื่น
vituperativeness	(n) การประณามคนอื่น

Hope Dictionary

vituperate	(ไวทู'พะเรท) vt. จับผิด, ด่าว่า, ประณาม, กล่าวร้าย, ใช้ผรุสวาท., See also: vituperator n., Syn. berate, vilify, rebuke, abuse
vituperation	(ไวทูพะเร'เชิน) n. การจับผิด, การด่าว่า, การประณาม, การกล่าวร้าย, การใช้ผรุสวาท, Syn. faultfinding, abuse
vituperative	(ไวทู'พะเร'ทิฟว) adj. จับผิด, ด่าว่า, ประณาม, กล่าวร้าย, ใช้ผรุสวาท

Nontri Dictionary

vituperate

(vt) ด่าว่า, ประณาม, จับผิด, ผรุสวาท

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

ผรุสวาท

(n) curse, See also: vituperation, Syn. คำหยาบ, คำสบถ, คำสาปแช่ง, คำด่า, Example: เขากล่าวผรุสวาทต่อหน้าผม, Thai Definition: วาจาหยาบคาย, Notes: (บาลี)

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

สามหาว

[sāmhāo] (adj) EN: abusive ; vile ; vituperative ; brash ; rampant FR: grossier ; vulgaire

CMU Pronouncing Dictionary

vituperative	/V AY2 T UW1 P ER0 AH0 T IH0 V/ /ฟาย ทู้ เผ่อ (ร) เหรอะ ถิ ฝึ/ /vˌaɪtˈuːpɜːʴətɪv/
vituperative	/V AH0 T UW1 P ER0 AH0 T IH0 V/ /เฝอะ ทู้ เผ่อ (ร) เหรอะ ถิ ฝึ/ /vətˈuːpɜːʴətɪv/

Oxford Advanced Learners Dictionary

vituperate	(vt) /v i1 t y uu1 p @ r ei t/ /ฟิ ถึ ยู้ เผอะ เหร่ ถึ/ /vˈɪtjˈuːpəreɪt/
vituperated	(vt, vt) /v i1 t y uu1 p @ r ei t i d/ /ฟิ ถึ ยู้ เผอะ เหร่ ถิ ดึ/ /vˈɪtjˈuːpəreɪtɪd/
vituperates	(vt) /v i1 t y uu1 p @ r ei t s/ /ฟิ ถึ ยู้ เผอะ เหร่ ถึ สึ/ /vˈɪtjˈuːpəreɪts/
vituperating	(vt) /v i1 t y uu1 p @ r ei t i ng/ /ฟิ ถึ ยู้ เผอะ เหร่ ถิ่ง/ /vˈɪtjˈuːpəreɪtɪŋ/
vituperation	(n) /v i1 t y uu2 p @ r ei1 sh @ n/ /ฟิ ถึ ยู เผอะ เร้ เฉิ่น/ /vˈɪtjˌuːpərˈeɪʃən/
vituperative	(adj) /v i1 t y uu1 p @ r @ t i v/ /ฟิ ถึ ยู้ เผอะ เหรอะ ถิ ฝึ/ /vˈɪtjˈuːpərətɪv/

WordNet (3.0)

vituperation

(n) abusive or venomous language used to express blame or censure or bitter deep-seated ill will, Syn. vitriol, invective

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Vituperate	v. t. [ L. vituperatus, p. p. of vituperare to blame, vituperate; vitium a fault + parare to prepare. See Vice a fault, and Pare, v. t. ] To find fault with; to scold; to overwhelm with wordy abuse; to censure severely or abusively; to rate. [ 1913 Webster ]
Vituperation	n. [ L. vituperatio: cf. OF. vituperation. See Vituperate. ] The act of vituperating; abuse; severe censure; blame. [ 1913 Webster ] When a man becomes untractable and inaccessible by fierceness and pride, then vituperation comes upon him. Donne. [ 1913 Webster ]
Vituperative	a. Uttering or writing censure; containing, or characterized by, abuse; scolding; abusive. -- Vitu"peratively, adv. [1913 Webster] Vituperative appellations derived from their real or supposed ill qualities. B. Jonson. [1913 Webster]
Vituperator	n. [ L. ] One who vituperates, or censures abusively. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary

罵詈雑言	[ばりぞうごん, barizougon] (n) vilification; vituperation [Add to Longdo]

Time: 0.04 seconds, cache age: 8.687 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/