Unmoralized | a. Not restrained or tutored by morality. Norris. [ 1913 Webster ] |
Demoralize | v. t. The demoralizing example of profligate power and prosperous crime. Walsh. [ 1913 Webster ] The vices of the nobility had demoralized the army. Bancroft. [ 1913 Webster ] |
demoralized | adj. made less hopeful or enthusiastic; rendered pessimistic; |
demoralize | (vt) ทำให้ลดความมั่นใจ ความหวัง หรือความกล้า, Syn. dishearten, cowardize |
demoralize | (vt) ทำให้เสื่อมเสียศีลธรรม |
demoralize | (ดิมอ'รัลไลซ) vt. ทำให้เสื่อมเสียศีลธรรม, ทำลายกำลังใจ, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้งงงวย, ทำให้เสื่อม., See also: demoralisation n. ดูdemoralize demoralization n. ดูdemoralize |
demoralize | (vt) ทำให้ศีลธรรมเสื่อม, ทำให้เสื่อมกำลัง, ทำให้หมดกำลังใจ |
demoralize | It would demoralize the opposing team to give it the razz from the spectators' side. |
ทำลายขวัญ | (v) discourage, See also: demoralize, Ant. สร้างขวัญ, Example: สงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ทำลายขวัญประชาชนไปเสียมาก, Thai Definition: ทำให้เสียขวัญ |
demoralize | |
demoralized |
demoralize | |
demoralized | |
demoralizes |
demoralize | (v) confuse or put into disorder |
Demoralize | v. t. The demoralizing example of profligate power and prosperous crime. Walsh. [ 1913 Webster ] The vices of the nobility had demoralized the army. Bancroft. [ 1913 Webster ] |
demoralized | adj. made less hopeful or enthusiastic; rendered pessimistic; |