trounce | (vt) ชนะอย่างเด็ดขาด |
trounce | (vt) ลงโทษ |
trounce | (vt) เฆี่ยนตี, See also: โบย |
trounce | (เทราซฺ) vt. เฆี่ยนหรือโบยตีอย่างแรง, ทำโทษ, ทำให้ปราชัย, ทำให้พ่ายแพ้., See also: trouncing n., Syn. punish, thrash, whip, cane |
trounce | |
trounced | |
trouncing |
trounce | |
trounced | |
trounces | |
trouncing | |
trouncings |
Trounce | v. t. |
一ころ | [いちころ, ichikoro] (n) trouncing; beating somebody hands down [Add to Longdo] |