segregate | (vt) แยกออกจากกลุ่ม, See also: แบ่งออก, แยกตัวออก, Syn. separate, set apart, isolate, seclude, divide |
segregate | (vt) แบ่งแยกเชื้อชาติ ศาสนา หรือวัฒนธรรม, See also: ใช้นโยบายแบ่งแยกตามเชื้อชาติ ศาสนา หรือวัฒนธรรม, Syn. classify, discriminate, ghettoize, separate |
segregate | (vi) แยกพันธุกรรม (ทางพันธุศาสตร์), See also: แยกเซลล์ |
segregator | (n) ผู้แบ่งแยกเชื้อชาติ ศาสนา หรือวัฒนธรรม |
segregation | (n) การแบ่งแยกเชื้อชาติ ศาสนา หรือวัฒนธรรม, See also: การกีดกัน, การแบ่งแยกสีผิว, การแบ่งตามพันธุกรรม, Syn. discrimination, isolation, separation, seclusion |
segregative | (adj) ซึ่งแบ่งแยกเชื้อชาติ ศาสนา หรือวัฒนธรรม |
segregational | (adj) เกี่ยวกับการแบ่งแยกเชื้อชาติ ศาสนา หรือวัฒนธรรม |
segregate | (เซก'ระเกท) vt. แยกออกจากกัน, แบ่งแยก (เชื้อชาติ, ผิว, กลุ่ม) vi. แยกออก, แบ่งออก, ถอนตัวออก, หันไปเกาะ, (พันธุศาสตร์) แยกออกระหว่างการแบ่งเซลล์แบบmeiosis (ดู) , หันไปรวม., See also: segregable adj. segregative adv. segregator n. คำที่มีความหมายเหมื |
segregated | (เซก'ระเกทิด) adj. แยกตัวออก, แบ่งแยกผิว, แบ่งแยกเชื้อชาติ, เฉพาะกลุ่ม, สำหรับให้เฉพาะกลุ่มใช้., See also: segregatedly adv. segregatedness n. |
segregation | (เซกระเก'เชิน) n. การแยกตัวออก, การแบ่งแยก (เชื้อชาติ, ผิว, กลุ่ม), See also: segregational adj., Syn. exclusion, discrimination, separation |
segregative | (เซก'ริเกทิฟว) adj. มีลักษณะของ segregation (ดู) , ชอบแบ่งแยก, ชอบแบ่งแยก, ไม่ชอบสังคม |
desegregate | (ดิเซก'ระเกท) vt., vi. ขจัดการแบ่งผิว., See also: desegregation n. |
segregate | (n) someone who is or has been segregated |
segregate | (v) separate by race or religion; practice a policy of racial segregation, Ant. desegregate |
segregate | (v) divide from the main body or mass and collect |
segregate | (v) separate or isolate (one thing) from another and place in a group apart from others |
segregation | (n) (genetics) the separation of paired alleles during meiosis so that members of each pair of alleles appear in different gametes |
segregation | (n) a social system that provides separate facilities for minority groups, Syn. separatism |
segregation | (n) the act of segregating or sequestering, Syn. sequestration, Ant. integration |
segregationism | (n) a political orientation favoring political or racial segregation |
segregator | (n) someone who believes the races should be kept apart, Syn. segregationist |
Segregate | a. [ L. segregatus, p. p. of segregare to separate; pref. se- aside + grex, gregis, a flock or herd. See Gregarious. ] 1. Separate; select. [ 1913 Webster ] 2. (Bot.) Separated from others of the same kind. [ 1913 Webster ] |
Segregate | v. t. [ imp. & p. p. Segregated p. pr. & vb. n. Segregating. ] To separate from others; to set apart. [ 1913 Webster ] They are still segregated, Christians from Christians, under odious designations. I. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Segregate | v. i. (Geol.) To separate from a mass, and collect together about centers or along lines of fracture, as in the process of crystallization or solidification. [ 1913 Webster ] |
Segregation | n. [ L. segregatio: cf. F. ségrégation. ] 1. The act of segregating, or the state of being segregated; separation from others; a parting. [ 1913 Webster ] 2. (Geol.) Separation from a mass, and gathering about centers or into cavities at hand through cohesive attraction or the crystallizing process. [ 1913 Webster ] |
分離 | [ぶんり, bunri] (n, vs) separation; partition; detachment; segregation; isolation; decollation; (P) #1,956 [Add to Longdo] |
隔離 | [かくり, kakuri] (n, vs, adj-no) isolation; segregation; separation; quarantine; (P) #14,210 [Add to Longdo] |
分立 | [ぶんりつ, bunritsu] (n, vs) segregation; separation; independence; (P) #15,248 [Add to Longdo] |
住み分け;棲み分け | [すみわけ, sumiwake] (n) (1) habitat isolation (biology); (n, vs) (2) compartmentalization; segregation; isolation [Add to Longdo] |
人種隔離 | [じんしゅかくり, jinshukakuri] (n) racial segregation; apartheid [Add to Longdo] |
分離の法則 | [ぶんりのほうそく, bunrinohousoku] (n) (See メンデルの法則) (Mendel's) law of segregation [Add to Longdo] |