52 ผลลัพธ์ สำหรับ rebuk
หรือค้นหา: -rebuk-, *rebuk*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
rebuke(vt) ดุด่า, See also: ประณาม
rebuke(vt) การดุด่า, See also: การประณาม, Syn. comeuppance, reprimand
rebuker(n) คนที่ดุด่า, See also: ผู้ประณาม
rebuke for(phrv) ประณาม, See also: ด่าว่ารุนแรง, Syn. tell off

Hope Dictionary
rebuke(รีบิวคฺ') vt., n. (การ) ดุ, ดุด่า, ต่อว่า, ประณาม, ตำหนิ, ว่ากล่าว, See also: rebukingly adv., Syn. reprove, reprimand

Nontri Dictionary
rebuke(n) การตำหนิ, การว่ากล่าว, การต่อว่า, การประณาม
rebuke(vt) ตำหนิ, ว่ากล่าว, ต่อว่า, ประณาม

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
rebukHe took it for an implied rebuke.
rebukHe was rebuked for writing such a rough report.
rebukHe who rebukes the world is rebuked by the world.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ว่ากล่าว(v) reprove, See also: rebuke, reprimand, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ติเตียน, ติ, ว่าขาน, Ant. ชมเชย, Example: เด็กพวกนี้ถูกพ่อแม่ว่ากล่าวเป็นประจำเพราะมีปัญหาเรื่องความประพฤติ, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง
โขกสับ(v) rebuke, See also: nag, peck at, scold severely, Syn. กดขี่, ข่มเหง, ข่มเหงรังแก, Example: คุณนายบ้านนั้นโขกสับลูกจ้างอย่างไร้ความปรานี, Thai Definition: ด่าว่าข่มขี่, ด่าเอาว่าเอาอย่างไม่ปรานี
คุ(v) scold, See also: rebuke, chide, reprove, reprimand, censure, admonish, reproach, Syn. ดุ, Example: ผมถูกคุณพ่อคุเอาใหญ่, Notes: (ปาก)
กระหนาบ(v) rebuke, See also: reprimand, reprove, Example: เขาถูกครูใหญ่คอยกระหนาบอยู่เสมอจึงไม่กล้านอกลู่นอกทาง, Thai Definition: พูดหรือขมขู่ให้กลัวไม่กล้าทำนอกลู่นอกทาง

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ด่า[dā] (v) EN: condemn ; rebuke ; criticize ; reprove ; scold ; attack ; revile  FR: critiquer ; réprouver ; condamner
ด่าทอ[dāthø] (v) EN: revile ; condemn ; rebuke ; reprove ; hurl ; curse  FR: gronder ; réprimander
ด่าว่า[dāwā] (v) EN: scold ; reprimand ; censure ; rebuke ; reproach  FR: injurier ; insulter ; agonir (r.)
ดุ[du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate  FR: reprocher ; réprimander
ขนาบ[khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke  FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.)
ประณาม[pranām] (v) EN: condemn ; blame ; denounce ; damn ; censure ; reproach ; reprobate ; criticize ; reprimand ; rebuke  FR: condamner ; désapprouver ; blâmer
สวด[sūat] (v) EN: reprove ; rebuke
ตักเตือน[takteūoen] (v) EN: warn ; caution ; exort ; counsel ; advise ; remind ; admonish ; reprimand ; reprove ; rebuke ; reproach  FR: prévenir ; mettre en garde ; conseiller ; recommander ; exhorter
ว่า[wā] (v) EN: reprove ; reproach ; rebuke ; blame ; criticize ; scold ; admonish ; take to task  FR: reprocher ; critiquer

CMU Pronouncing Dictionary
rebuke
 /R IY0 B Y UW1 K/
/หรี่ บึ ยู้ ขึ/
/riːbjˈuːk/
rebuke
 /R IH0 B Y UW1 K/
/หริ บึ ยู้ ขึ/
/rɪbjˈuːk/
rebuked
 /R IH0 B Y UW1 K T/
/หริ บึ ยู้ ขึ ถึ/
/rɪbjˈuːkt/
rebuked
 /R IY0 B Y UW1 K T/
/หรี่ บึ ยู้ ขึ ถึ/
/riːbjˈuːkt/
rebukes
 /R IY0 B Y UW1 K S/
/หรี่ บึ ยู้ ขึ สึ/
/riːbjˈuːks/
rebuking
 /R IY0 B Y UW1 K IH0 NG/
/หรี่ บึ ยู้ ขิ่ง/
/riːbjˈuːkɪŋ/

Oxford Advanced Learners Dictionary
rebuke
 (vt, n) /r i1 b y uu1 k/ /ริ บึ ยู้ ขึ/ /rˈɪbjˈuːk/
rebuked
 (vt, vt) /r i1 b y uu1 k t/ /ริ บึ ยู้ ขึ ถึ/ /rˈɪbjˈuːkt/
rebukes
 (vt, n) /r i1 b y uu1 k s/ /ริ บึ ยู้ ขึ สึ/ /rˈɪbjˈuːks/
rebuking
 (vt) /r i1 b y uu1 k i ng/ /ริ บึ ยู้ ขิ่ง/ /rˈɪbjˈuːkɪŋ/
rebukingly
 (adv) /r i1 b y uu1 k i ng l ii/ /ริ บึ ยู้ ขิ่ง หลี่/ /rˈɪbjˈuːkɪŋliː/

WordNet (3.0)
rebuke(n) an act or expression of criticism and censure, Syn. reprehension, reproof, reproval, reprimand
rebukingly(adv) in the manner of someone delivering a rebuke

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Rebukable

a. Worthy of rebuke or reprehension; reprehensible. Shak. [ 1913 Webster ]

Rebuke

v. t. [ imp. & p. p. Rebuked p. pr. & vb. n. Rebuking. ] [ OF. rebouquier to dull, blunt, F. reboucher; perhaps fr. pref. re- re- + bouche mouth, OF. also bouque, L. bucca cheek; if so, the original sense was, to stop the mouth of; hence, to stop, obstruct. ] To check, silence, or put down, with reproof; to restrain by expression of disapprobation; to reprehend sharply and summarily; to chide; to reprove; to admonish. [ 1913 Webster ]

The proud he tamed, the penitent he cheered,
Nor to rebuke the rich offender feared. Dryden. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To reprove; chide; check; chasten; restrain; silence. See Reprove. [ 1913 Webster ]

Rebuke

n. 1. A direct and pointed reproof; a reprimand; also, chastisement; punishment. [ 1913 Webster ]

For thy sake I have suffered rebuke. Jer. xv. 15. [ 1913 Webster ]

Why bear you these rebukes and answer not? Shak. [ 1913 Webster ]

2. Check; rebuff. [ Obs. ] L'Estrange. [ 1913 Webster ]


To be without rebuke, to live without giving cause of reproof or censure; to be blameless. [ 1913 Webster ]

Rebukeful

a. Containing rebuke; of the nature of rebuke. [ Obs. ] -- Re*buke"ful*ly, adv. [Obs.] [1913 Webster]

Rebuker

n. One who rebukes. [ 1913 Webster ]

Rebukingly

adv. By way of rebuke. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
がり;ガリ[gari ; gari] (n) (1) sliced ginger prepared in vinegar (served with sushi); pickled ginger; (2) (がり only) (abbr) (See がり版) mimeograph; (3) (がり only) (usu. as がりを食う) reprimand; rebuke; censure; reproof #10,471 [Add to Longdo]
喝破[かっぱ, kappa] (n, vs) (1) arguing someone down; scolding; rebuking; correcting; (2) proclaiming (the truth); expounding; (P) [Add to Longdo]
詰る[なじる, najiru] (v5r, vt) to rebuke; to scold; to tell off [Add to Longdo]
厳責[げんせき, genseki] (n, vs) strong reprimand; rebuke [Add to Longdo]
叱り飛ばす[しかりとばす, shikaritobasu] (v5s, vt) to rebuke strongly; to tell off [Add to Longdo]
叱り付ける;叱りつける[しかりつける, shikaritsukeru] (v1, vt) to rebuke; to scold harshly [Add to Longdo]
叱責[しっせき, shisseki] (n, vs, adj-no) reprimand; rebuke [Add to Longdo]
叱咤(oK)[しった, shitta] (n, vs) scolding; rebuke; reprimand [Add to Longdo]
痛め付ける;痛めつける[いためつける, itametsukeru] (v1, vt) to rebuke; to taunt; to give a good shaking; to knock about; to torment; to punish [Add to Longdo]
非を諭す[ひをさとす, hiwosatosu] (exp, v5s) to rebuke someone (e.g. for faults) [Add to Longdo]

Time: 0.049 seconds, cache age: 10.257 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/