incontrovertible | (adj) ที่โต้แย้งไม่ได้, See also: ที่เถียงไม่ได้, ที่ลบล้างไม่ได้, ที่ไม่มีทางโต้แย้ง, Syn. indisputable, undeniable, Ant. controvertible, deniable |
incontrovertible | (adj) โต้แย้งไม่ได้, เปลี่ยนไม่ได้, เถียงไม่ได้ |
incontrovertible |
incontrovertible |
incontrovertibility | (n) the quality of being undeniable and not worth arguing about, Syn. incontrovertibleness, positiveness, positivity |
incontrovertible | (adj) impossible to deny or disprove, Syn. irrefutable, positive |
Incontrovertibility | n. The state or condition of being incontrovertible. [ 1913 Webster ] |
Incontrovertible | a. Not controvertible; too clear or certain to admit of dispute; indisputable. Sir T. Browne. -- |
否め無い;否めない | [いなめない, inamenai] (exp) cannot deny; undeniable; incontrovertible [Add to Longdo] |