glottis | (n) ช่องเปิดของสายเสียงบริเวณกล่องเสียง |
glottis | (กลอท'ทิส) n. ช่องสายเสียง -pl. glottises, glottides |
epiglottis | (n) ลิ้นไก่ |
The mucosa of the epiglottis, glottis, and major bronchi are anatomic. | มีเยื่อเมือกบนลิ้นไก่ ช่องสายเสียง และตามโครงสร้างของหลอดลม Red and Itchy (2013) |
glottis |
glottis | |
glottises |
glottis | (n) the vocal apparatus of the larynx; the true vocal folds and the space between them where the voice tone is generated |
Glottidean | |
Glottis | n. [ NL., fr. Gr. &unr_;, &unr_;, from &unr_;, &unr_;, the tongue. See Gloss an explanatory remark. ] (Anat.) The opening from the pharynx into the larynx or into the trachea. See Larynx. [ 1913 Webster ] |
会厭 | [ええん, een] (n) epiglottis [Add to Longdo] |
会厭軟骨 | [ええんなんこつ, eennankotsu] (n) epiglottis [Add to Longdo] |
喉頭蓋 | [こうとうがい, koutougai] (n) epiglottis [Add to Longdo] |
喉頭蓋軟骨 | [こうとうがいなんこつ, koutougainankotsu] (n) epiglottic cartilage [Add to Longdo] |
声門 | [せいもん, seimon] (n, adj-no) glottis [Add to Longdo] |