enunciate | (vt) ประกาศอย่างชัดเจน, See also: แถลงการณ์อย่างชัดแจ้ง, Syn. announce, declare, proclaim |
enunciate | (vt) พูดอย่างชัดเจน, Syn. articulate, pronounce, sound |
enunciate | (vi) พูดอย่างชัดเจน, Syn. articulate, pronounce, sound |
enunciate | (อินัน'ซิเอท) vt. อ่านออกเสียง, ออกเสียง, กล่าวอย่างชัดแจ้ง, ประกาศ, แถลง, สาธยาย., See also: enunciation n. ดูenunciate enunciative adj. ดูenunciate enunciatory adj. ดูenunciate enunciator n. ดูenunciate |
denunciation | (ดินันซีเอ'เชิน) n. การประณาม, การติเตียน, การกล่าวโทษ, การเพิกถอน, การประกาศเพิกถอน, Syn. accusation |
denunciatory | adj. เกี่ยวกับหรือมีลักษณะของการประณาม, Syn. denunciative |
renunciation | (รีนันซิเอ'เชิน) n. การสละ, การประกาศสละสิทธิ์, หนังสือสละสิทธิ์, การประกาศตัดบุตร, See also: renunciative adj. renunciatory adj., Syn. repudiation |
enunciate | (vi) เปล่งเสียง, แถลง, สาธยาย, ประกาศ |
enunciation | (n) การออกเสียง, การอ่านออกเสียง, การแถลง, การประกาศ, การสาธยาย |
denunciation | (n) การประณาม, การกล่าวโทษ, การติเตียน, การปรักปรำ |
renunciation | (n) การสละ, การยกเลิก, การประกาศเลิก, หนังสือสละสิทธิ์ |
enunciate | |
enunciate | |
enunciated | |
enunciating |
enunciate | |
enunciated | |
enunciates | |
enunciating | |
enunciation | |
enunciations |
enunciation | (n) the articulation of speech regarded from the point of view of its intelligibility to the audience, Syn. diction |
Enunciate | v. t. The terms in which he enunciates the great doctrines of the gospel. Coleridge. [ 1913 Webster ] |
Enunciate | v. i. To utter words or syllables articulately. [ 1913 Webster ] |
Enunciation | n. [ L. enuntiatio, -ciatio. ] By way of interpretation and enunciation. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] Every intelligible enunciation must be either true or false. A. Clarke. [ 1913 Webster ] |
Enunciative | a. [ L. enuntiativus, -ciativus. ] Pertaining to, or containing, enunciation; declarative. Ayliffe. -- |
Enunciator | n. [ L. enuntiator, enunciator. ] One who enunciates or proclaims. [ 1913 Webster ] |
Enunciatory | a. Pertaining to, or containing, enunciation or utterance. [ 1913 Webster ] |
放棄(P);抛棄 | [ほうき, houki] (n, vs) abandonment; renunciation; resignation; abdication (responsibility, right); (P) #5,862 [Add to Longdo] |
棄権 | [きけん, kiken] (n, vs) (1) abstaining from voting; (2) renunciation of a right; (3) did not start (sport); DNS; defaulting; (P) #8,243 [Add to Longdo] |
棄却 | [ききゃく, kikyaku] (n, vs) rejection; dismissal; abandoning; renunciation; waiver; (P) #12,186 [Add to Longdo] |
弾劾 | [だんがい, dangai] (n, vs, adj-no) impeachment; accusation; censure; denunciation; (P) #19,168 [Add to Longdo] |
烏伝神道 | [うでんしんとう, udenshintou] (n) Uden Shinto (Shinto doctrines enunciated by Kamo no Norikiyo of Kamigamo Shrine) [Add to Longdo] |
棄教 | [ききょう, kikyou] (n, vs) (See 背教) apostasy; renunciation (e.g. of a religion); defection [Add to Longdo] |
個人攻撃 | [こじんこうげき, kojinkougeki] (n, adj-no) personal attack or denunciation [Add to Longdo] |
歯切れ | [はぎれ, hagire] (n) (1) feel when biting; (2) (See 歯切れの良い) manner of enunciation; (P) [Add to Longdo] |
自己犠牲 | [じこぎせい, jikogisei] (n, adj-no) self-sacrifice; self-renunciation [Add to Longdo] |
痛罵 | [つうば, tsuuba] (n, vs) abuse; invective; denunciation [Add to Longdo] |