enervate | (vt) ทำให้ร่างกายอ่อนแอ, See also: ทำให้จิตใจอ่อนแอ, Syn. enfeeble, exhaust, weaken |
enervated | (adj) ซึ่งอ่อนกำลัง, See also: ซึ่งอ่อนแอ, Syn. exhausted, worn-out |
enervate | (เอน'เนอเวท) vt. ตัดกำลัง, ทำให้อ่อนกำลัง -adj. ซึ่งอ่อนกำลัง., See also: enervation n. ดูenervate enervative adj. ดูenervate enervator n. ดูenervate |
enervated | (เอน'เนอเวทิด) adj. ไร้พลังงาน, หมดกำลัง, อ่อนเปลี้ยเพลียแรง, Syn. weak |
enervate | (vt) ทำให้อ่อนเปลี้ย, ทำให้เพลีย, ทำให้อ่อนแอ, ตัดกำลัง |
enervation | ๑. ประสาทล้า๒. การตัดประสาท [ มีความหมายเหมือนกับ denervation ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
enervate | |
enervated | |
enervates | |
enervating |
enervate | (v) weaken mentally or morally |
enervation | (n) lack of vitality |
enervation | (n) surgical removal of a nerve |
Enervate | v. t. A man . . . enervated by licentiousness. Macaulay. [ 1913 Webster ] And rhyme began t' enervate poetry. Dryden. |
Enervate | a. [ L. enervatus, p. p. ] Weakened; weak; without strength of force. Pope. [ 1913 Webster ] |
enervated | adj. lacking strength or vigor. |
enervating | adj. causing the loss of strength or vigor. |
Enervation | n. [ L. enervatio: cf. F. énervation. ] |
Enervative | a. Having power, or a tendency, to enervate; weakening. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
ぐんにゃり | [gunnyari] (adv) limp; enervated [Add to Longdo] |
去勢 | [きょせい, kyosei] (n, vs) castration; enervation [Add to Longdo] |
柔弱 | [にゅうじゃく, nyuujaku] (adj-na, n) weakness; effeminacy; enervation [Add to Longdo] |
惰弱;懦弱;堕弱(oK) | [だじゃく, dajaku] (adj-na, n) (1) apathetic; lackadaisical; spiritless; gutless; weak-willed; unenterprising; enervated; effete; (2) physically weak; feeble; effeminate [Add to Longdo] |
文弱 | [ぶんじゃく, bunjaku] (adj-na, n) (enervating) attraction to books or learning [Add to Longdo] |