9 ผลลัพธ์ สำหรับ distrainor

หรือค้นหา: -distrainor-, *distrainor*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น distraint

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Distrainor	n. (Law) One who distrains; the party distraining goods or chattels. Blackstone. [ 1913 Webster ]
Distraint	n. [ OF. destrainte distress, force. ] (Law) The act or proceeding of seizing personal property by distress. Abbott. [ 1913 Webster ]

DING DE-EN Dictionary

Pfänder { m } | Pfänder { pl }

distrainor | distrainors [Add to Longdo]

Hope Dictionary

distraint

(ดิสเทรนท') n. การอายัดทรัพย์เพื่อบีบบังคับ, ความยากลำบาก

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

การอายัดทรัพย์สิน	[kān āyat sapsin] (n, exp) EN: distraint ; seizure of property
คำสั่งอายัด	[khamsang āyat] (n, exp) EN: order of attachment ; distraint order

Oxford Advanced Learners Dictionary

distraint	(n) /d i1 s t r ei1 n t/ /ดิ้ สึ เทร้น ถึ/ /dˈɪstrˈeɪnt/
distraints	(n) /d i1 s t r ei1 n t s/ /ดิ้ สึ เทร้น ถึ สึ/ /dˈɪstrˈeɪnts/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Distraint

n. [ OF. destrainte distress, force. ] (Law) The act or proceeding of seizing personal property by distress. Abbott. [ 1913 Webster ]

Time: 0.3046 seconds, cache age: 0.052 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/