demoralize | (vt) ทำให้ลดความมั่นใจ ความหวัง หรือความกล้า, Syn. dishearten, cowardize |
demoralize | (vt) ทำให้เสื่อมเสียศีลธรรม |
demoralizing | (adj) ซึ่งเสื่อมเสียศีลธรรม, See also: ชวนให้เสื่อมเสียศีลธรรม |
demoralization | (n) การทำให้ลดความมั่นใจ ความหวัง หรือความกล้า, Syn. dishearten |
demoralization | (n) การทำให้เสื่อมเสียศีลธรรม, See also: การทำให้หมดศีลธรรม |
demoralize | (ดิมอ'รัลไลซ) vt. ทำให้เสื่อมเสียศีลธรรม, ทำลายกำลังใจ, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้งงงวย, ทำให้เสื่อม., See also: demoralisation n. ดูdemoralize demoralization n. ดูdemoralize |
demoralization | (n) การทำให้ศีลธรรมเสื่อม, การทำลาย, การทำให้เสื่อมเสีย |
demoralize | (vt) ทำให้ศีลธรรมเสื่อม, ทำให้เสื่อมกำลัง, ทำให้หมดกำลังใจ |
demoraliz | It would demoralize the opposing team to give it the razz from the spectators' side. |
ทำลายขวัญ | (v) discourage, See also: demoralize, Ant. สร้างขวัญ, Example: สงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ทำลายขวัญประชาชนไปเสียมาก, Thai Definition: ทำให้เสียขวัญ |
จิตใจท้อแท้ | [jitjai thøthaē] (adj) EN: demoralized |
ขวัญเสีย | [khwan sīa] (adj) EN: be demoralized |
ขวัญเสีย | [khwan sīa] (adj) EN: afraid ; fearful ; disheartened ; unnerved ; scared ; demoralized |
ทำลายขวัญ | [thamlāi khwan] (v, exp) EN: discourage ; demoralize FR: saper le moral (fig.) ; décourager ; démoraliser |
demoralize | |
demoralized | |
demoralizing | |
demoralization |
demoralize | |
demoralized | |
demoralizes | |
demoralizing | |
demoralization |
demoralization | (n) destroying the moral basis for a doctrine or policy, Syn. demoralisation |
demoralization | (n) a state of disorder and confusion, Syn. demoralisation |
demoralization | (n) depression resulting from an undermining of your morale, Syn. demoralisation |
demoralize | (v) confuse or put into disorder |
Demoralization | n. [ Cf. F. démoralisation. ] The act of corrupting or subverting morals. Especially: The act of corrupting or subverting discipline, courage, hope, etc., or the state of being corrupted or subverted in discipline, courage, etc.; |
Demoralize | v. t. The demoralizing example of profligate power and prosperous crime. Walsh. [ 1913 Webster ] The vices of the nobility had demoralized the army. Bancroft. [ 1913 Webster ] |
demoralized | adj. made less hopeful or enthusiastic; rendered pessimistic; |
demoralizing | adj. |
丧气话 | [丧 气 话 / 喪 氣 話] demoralizing talk [Add to Longdo] |
軍紀弛緩 | [ぐんきちかん, gunkichikan] (n) lack of (slackness in) military discipline; demoralization [Add to Longdo] |
士気阻喪 | [しきそそう, shikisosou] (n, vs) demoralization; collapse of morale; one's morale being shaken [Add to Longdo] |