| ฝืนใจ | (v) act against one's will, See also: control the desire, force oneself against one's will, Syn. ฝืน, Ant. เต็มใจ, Example: เลขาธิการพรรคถึงกับบ่นอุบว่าต้องฝืนใจตัวเองให้ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้พรรคได้เข้าร่วมรัฐบาล, Thai Definition: บังคับให้ตนเองหรือผู้อื่นทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ |
| ฝืนใจ | [feūnjai] (v) EN: act against one's will ; control the desire ; force oneself against one's will FR: se forcer ; s'obliger ; s'astreindre |