26 ผลลัพธ์ สำหรับ concus
หรือค้นหา: -concus-, *concus*, concu

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
concuss(vt) ทำให้สั่นอย่างแรง
concussion(n) การสั่นอย่างแรง, Syn. impact, collision

Hope Dictionary
concuss(คันคัส') { concussed, concussing, concusses } vt. สั่นสะเทือน, ขู่เข็ญ
concussion(คันคัส'เชิน) n. การสั่นสะเทือน, การปะทะอย่างแรง, การกระเทือนที่เกิดจากการกระทบกระแทก, ภาวะสมองไขสันหลัง หรืออื่น ๆ ถูกกระทบอย่างแรง., See also: concussant adj. ดูconcussion concussive adj. ดูconcussion, Syn. shaking, shoc

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
concussionการกระแทกกระเทือน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
concussion myelitisไขสันหลังอักเสบเหตุกระแทกกระเทือน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Concussionสมองกระทบกระเทือน [การแพทย์]
Concussionความกระทบกระเทือน, กระทบกระเทือน [การแพทย์]

CMU Pronouncing Dictionary
concussion
 /K AH0 N K AH1 SH AH0 N/
/เขิ่น คะ เฉิ่น/
/kənkˈʌʃən/
concussions
 /K AH0 N K AH1 SH AH0 N Z/
/เขิ่น คะ เฉิ่น สึ/
/kənkˈʌʃənz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
concuss
 (vt) /k @1 n k uh1 s/ /เขิ่น คะ สึ/ /kənkˈʌs/
concussed
 (vt, vt) /k @1 n k uh1 s t/ /เขิ่น คะ สึ ถึ/ /kənkˈʌst/
concusses
 (vt) /k @1 n k uh1 s i z/ /เขิ่น คะ สิ สึ/ /kənkˈʌsɪz/
concussing
 (vt) /k @1 n k uh1 s i ng/ /เขิ่น คะ สิ่ง/ /kənkˈʌsɪŋ/
concussion
 (n) /k @1 n k uh1 sh @ n/ /เขิ่น คะ เฉิ่น/ /kənkˈʌʃən/
concussions
 (n) /k @1 n k uh1 sh @ n z/ /เขิ่น คะ เฉิ่น สึ/ /kənkˈʌʃənz/

WordNet (3.0)
concuss(v) shake violently
concuss(v) injure the brain; sustain a concussion
concussion(n) injury to the brain caused by a blow; usually resulting in loss of consciousness
concussion(n) any violent blow

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Concuss

v. t. [ L. concussus, p. p. of concutere. See Concussion. ] 1. To shake or agitate. “Concussed with uncertainty.” Daniel. [ 1913 Webster ]

2. (Law) To force (a person) to do something, or give up something, by intimidation; to coerce. Wharton. [ 1913 Webster ]

Concussation

n. A violent shock or agitation. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ]

Concussion

n. [ L. concussio, fr. concutere, concussum, to shake violenty; con- + quatere to shake. See Cashier, Quash. ] 1. A shaking or agitation; a shock; caused by the collision of two bodies. [ 1913 Webster ]

It is believed that great ringing of bells, in populous cities, hath dissipated pestilent air; which may be from the concussion of the air. Bacon. [ 1913 Webster ]

2. (Med.) A condition of lowered functional activity, without visible structural change, produced in an organ by a shock, as by fall or blow; as, a concussion of the brain. [ 1913 Webster ]

3. (Civil Law) The unlawful forcing of another by threats of violence to yield up something of value. [ 1913 Webster ]

Then concussion, rapine, pilleries,
Their catalogue of accusations fill. Daniel. [ 1913 Webster ]


Concussion fuse (Mil.), one that is ignited by the concussion of the shell when it strikes.

Syn. -- See Shock. [ 1913 Webster ]

Concussive

a. Having the power or quality of shaking or agitating. Johnson. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
振盪;震盪;震蕩[しんとう, shintou] (n, vs) shock; impact; concussion [Add to Longdo]
脳振盪;脳震盪[のうしんとう, noushintou] (n) cerebral concussion [Add to Longdo]

Time: 0.0592 seconds, cache age: 16.827 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/