cogitate | (vt) พินิจพิเคราะห์, See also: ใคร่ครวญ, พิจารณา, ขบคิด, Syn. consider, contemplate, meditate, ponder |
cogitate | (vi) พินิจพิเคราะห์, See also: ใคร่ครวญ, พิจารณา, ขบคิด, Syn. consider, contemplate, meditate, ponder |
cogitative | (adj) ที่สามารถคิดได้ลึกซึ้ง, Syn. thoughtful, meditative |
cogitate | (คอจ'จิเทท) v. พิจารณาอย่างรอบคอบ, ไตร่ตรอง, See also: cogitator n. |
cogitation | (คอจจิเท'เชิน) n. การพิจารณา, แผนงาน, โครงการ, การรับรู้, สิ่งที่ถูกรับรู้ |
cogitative | (คอจ'จิเททิฟว) adj. ซึ่งไตร่ตรอง, ซึ่งพิจารณา, ซึ่งรับรู้., See also: cogitativeness n. |
cogitate | (vi) ใคร่ครวญ, คิด, ไตร่ตรอง, พิจารณา, ตรึกตรอง |
cogitation | (n) การใคร่ครวญ, การไตร่ตรอง, การพิจารณา, การตรึกตรอง |
ใคร่ครวญ | [khraikhrūan] (v) EN: introspect ; ponder ; reflect ; cogitate ; deliberate ; ruminate ; consider fully ; think ove FR: peser ; considérer ; cogiter (fam.) ; ruminer (fig.) |
พิเคราะห์ | [phikhrǿ] (v) EN: consider ; analyze ; ponder ; deliberate ; cogitate ; reflect ; think over FR: considérer ; examiner |
cogitate | |
cogitation |
cogitate | |
cogitated | |
cogitates | |
cogitating | |
cogitation |
cogitate | (v) consider carefully and deeply; reflect upon; turn over in one's mind |
cogitation | (n) a carefully considered thought about something |
cogitation | (n) attentive consideration and meditation, Syn. study |
cogitative | (adj) of or relating to having capacities for cogitation |
cogitative | (adj) given to cogitation |
Cogitate | v. t. To think over; to plan. [ 1913 Webster ] He . . . is our witness, how we both day and night, revolving in our minds, did cogitate nothing more than how to satisfy the parts of a good pastor. Foxe. [ 1913 Webster ] |
Cogitate | v. i. He that calleth a thing into his mind, whether by impression or recordation, cogitateth and considereth, and he that employeth the faculty of his fancy also cogitateth. Bacon. [ 1913 Webster ] |
Cogitation | n. [ L. cogitatio: cf. F. cogitation. ] The act of thinking; thought; meditation; contemplation. “Fixed in cogitation deep.” Milton. [ 1913 Webster ] |
Cogitative | a. [ Cf. LL. cogitativus. ] |