shock wave | คลื่นกระแทก [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
Shock wave | คลื่นกระแทก, แรงผลักดันฉับพลัน ในอากาศ น้ำ หรือดิน ที่แผ่ขยายออกไปเป็นคลื่นเนื่องจากการระเบิด การเกิดคลื่นกระแทกมี 2 ระยะ ระยะที่หนึ่ง แรงผลักดันของตัวกลางเพิ่มขึ้นฉับพลันถึงระดับสูงสุดแล้วลดลงสู่ระดับปกติ ระยะที่สอง แรงผลักดันของตัวกลางจะลดลงแล้วกลับสู่ระดับปกติ คลื่นกระแทกที่เกิดในอากาศมักเรียกว่า คลื่นแรงผลักดันฉับพลัน (ดู blast wave ประกอบ) [นิวเคลียร์] |
shock wave | คลื่นกระแทก, บริเวณแคบมาก ๆ ในของไหลซึ่งมีความดันสูง และเกิดขึ้นเมื่อแหล่งกำเนิดคลื่นเคลื่อนที่ในของไหลด้วยอัตราเร็วมากกว่าอัตราเร็วของคลื่น เช่น คลื่นซึ่งเกิดจากเครื่องบินที่บินเร็วกว่าเสียง คลื่นจากการระเบิด เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
shock wave | (n) a region of high pressure travelling through a gas at a high velocity, Syn. blast wave |
激波 | [激 波] shock wave [Add to Longdo] |
Stoßwelle { f } | Stoßwellen { pl } | shock wave | shock waves [Add to Longdo] |
爆風 | [ばくふう, bakufuu] (n) bomb blast; blast (from an explosion); shock wave #19,739 [Add to Longdo] |
衝撃波 | [しょうげきは, shougekiha] (n) shock wave [Add to Longdo] |