snarler | (n) ผู้ดุด่าอย่างเกรี้ยวกราด, See also: ผู้คำราม |
snarled | (vt) เป็นกริยาช่อง 2 และ 3 ของคำว่า snarl ขู่, ตะคอก, คำราม |
snarle | A highway is snarled up. |
snarle | He snarled out his anger. |
snarle | The dog snarled at the salesman. |
snarled |
snarled |
Snarler | n. One who snarls; a surly, growling animal; a grumbling, quarrelsome fellow. [ 1913 Webster ] |
Snarler | n. One who makes use of a snarling iron. [ 1913 Webster ] |