receptive | (adj) ซึ่งรับไว้, Syn. reponsive |
receptive | (รีเซพ'ทิฟว) adj. เกี่ยวกับการรับ, สามารถรับได้ดี, เต็มใจรับ, เกี่ยวกับประสาทหรืออวัยวะสัมผัส, See also: receptiveness n. -receptivity n. |
preceptive | (พรีเซพ'ทิฟว) adj. อบรม, สั่งสอน, เป็นคติพจน์, เป็นกฎ, เป็นคำสั่ง., Syn. mandatory, instructive |
receptive | (adj) รับได้, เปิดกว้าง, เกี่ยวกับอวัยวะรับสัมผัส |
receptive aphasia; aphasia, impressive; aphasia, sensory; aphasia, temporoparietal; aphasia, Wernicke's | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับความรู้สึก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
receptive | The Japanese are highly receptive to new ideas. |
receptive | |
receptive |
receptive | |
receptively | |
receptiveness |
receptive | (adj) open to arguments, ideas, or change |
receptive | (adj) ready or willing to receive favorably, Syn. open, Ant. unreceptive |
receptive | (adj) able to absorb liquid (not repellent) |
receptively | (adv) in a receptive manner |
receptiveness | (n) willingness or readiness to receive (especially impressions or ideas), Syn. openness, receptivity |
Receptive | a. [ Cf. F. réceptif. See Receive. ] Having the quality of receiving; able or inclined to take in, absorb, hold, or contain; receiving or containing; Imaginary space is receptive of all bodies. Glanvill. [ 1913 Webster ] |
Receptiveness | n. The quality of being receptive. [ 1913 Webster ] |
aufnahmefähig; empfänglich; rezeptiv { adj } (für) | aufnahmefähiger; empfänglicher; rezeptiver | am aufnahmefähigsten; am empfänglichsten; am rezeptivten | receptive (to) | more receptive | most receptive [Add to Longdo] |