Piceous | a. [ L. piceus, fr. pix, picis, pitch. ] Of or pertaining to pitch; resembling pitch in color or quality; pitchy. [ 1913 Webster ] |
Piteous | a. [ OE. pitous, OF. pitos, F. piteux. See Pity. ] The Lord can deliver piteous men from temptation. Wyclif. [ 1913 Webster ] She was so charitable and so pitous. Chaucer. [ 1913 Webster ] The most piteous tale of Lear. Shak. [ 1913 Webster ] -- |
piteous | (adj) น่าสงสาร, See also: น่าเวทนา, น่าสังเวช, Syn. affecting, distressing, lamentable |
piteously | (adv) อย่างน่าสงสาร, See also: อย่างน่าเวทนา, อย่างน่าสังเวช |
piteous | (พิท'เทียส) adj. น่าสงสาร, น่าเวทนา, See also: piteousness n. |
despiteous | (ดิสพิท'เทียส) adj. มุ่งร้าย, มีเจตนาร้าย, Syn. malicious |
dispiteous | (ดิสพิท'เทียส) adj. ทารุณ, ไร้ความปรานี |
piteous | (adj) น่าเวทนา, น่าสงสาร, น่าสังเวช |
piteous | He looked piteous, like a drowned mouse. |
piteous | She was in a piteous state. |
piteous | |
piteously |
piteously | (adv) in a piteous manner |
Piteous | a. [ OE. pitous, OF. pitos, F. piteux. See Pity. ] The Lord can deliver piteous men from temptation. Wyclif. [ 1913 Webster ] She was so charitable and so pitous. Chaucer. [ 1913 Webster ] The most piteous tale of Lear. Shak. [ 1913 Webster ] -- |
哀れっぽい | [あわれっぽい, awareppoi] (adj-i) plaintive; piteous; doleful [Add to Longdo] |