disrelish | (ดิสเรล'ลิช) vt., n. (การ) ไม่ชอบ, รังเกียจ |
disrelish | (n) ความรังเกียจ, ความไม่ชอบ, ความเบื่อหน่าย |
disrelish | (vt) ไม่ชอบ, รังเกียจ, เบื่อหน่าย |
Disrelish | n. Men love to hear of their power, but have an extreme disrelish to be told of their duty. Burke. [ 1913 Webster ] |
Disrelish | v. t. |