Disdainous | a. [ OF. desdeignos, desdaigneux, F. dédaigneux. ] Disdainful. [ Obs. ] Rom. of R. [ 1913 Webster ] |
Disdainously | adv. Disdainfully. [ Obs. ] Bale. [ 1913 Webster ] |
Disdainful | a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ] From these -- |
disdainful | (adj) ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยาม, See also: ซึ่งแสดงความรังเกียจ, Syn. snobbish, scornful, Ant. respectful |
disdainful | (ดิสเดน'ฟูล) adj. เป็นการดูถูก (ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ) ., Syn. contemptuous, aloof |
disdainful | (adj) ซึ่งดูหมิ่น, วางปึ่ง, ซึ่งดูถูก, หยิ่ง, จองหอง, ไว้ตัว |
เหยียดหยัน | (adv) disdainfully, See also: contemptuously, slightly, scornfully, Syn. ดูถูก, เย้ยหยัน, เหยียดหยาม, ดูถูกดูหมิ่น, Example: อดีตคู่หมั้นชายตามองคนรักเก่าอย่างเหยียดหยัน |
ยโส | [yasō] (adj) EN: arrogant ; self-important ; conceited ; haughty ; disdainful ; overbearing FR: arrogant ; hautain ; impudent ; prétentieux ; fier |
เหยียดหยัน | [yīet-yan] (adv) EN: disdainfully ; contemptuously ; slightly ; scornfully FR: avec dédain ; dédaigneusement ; avec mépris |
disdainful |
disdainful | |
disdainfully |
disdainful | (adj) having or showing arrogant superiority to and disdain of those one views as unworthy; ; ; ; ; ; ; - W.L.Shirer, Syn. sniffy, supercilious, lordly, imperious, prideful, swaggering, overbearing, haughty |
disdainfully | (adv) in a proud and domineering manner, Syn. cavalierly |
Disdainful | a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ] From these -- |
ちん | [chin] (n-suf) intimate (or disdainful) suffix used after a person's name (or the base of an adjective describing that person) #6,617 [Add to Longdo] |
軽蔑的 | [けいべつてき, keibetsuteki] (adj-na) contemptuous; disdainful; scornful [Add to Longdo] |
人を食った | [ひとをくった, hitowokutta] (exp, adj-f) arrogant; insolent; disdainful [Add to Longdo] |