confutation | (n) การพิสูจน์ว่ากระทำผิด |
confutation | (n) หลักฐานที่ชี้ว่ากระทำผิด |
confutation | (คอนฟิวเท'เชิน) n. การชี้ให้เห็นว่าผิด, การหักล้าง, สิ่งที่ชี้ให้เห็นว่าผิด, สิ่งหักล้าง., See also: confutative adj. |
confutation | (n) การหักล้าง, การพิสูจน์ว่าผิด, การทำให้จำนนต่อหลักฐาน |
confutation | |
confutations |
confutation | (n) the speech act of refuting conclusively |
confutation | (n) evidence that refutes conclusively |
Confutation | n. [ L. confutatio: cf. F. confutation. ] The act or process of confuting; refutation. “For the edification of some and the confutation of others.” Bp. Horne. [ 1913 Webster ] |
Widerlegung { f } | Widerlegungen { pl } | confutation | confutations [Add to Longdo] |
駁論 | [ばくろん, bakuron] (n, vs) refutation; confutation [Add to Longdo] |
論駁 | [ろんばく, ronbaku] (n, vs) refutation; confutation [Add to Longdo] |