Amenableness | n. The quality or state of being amenable; liability to answer charges; answerableness. [ 1913 Webster ] |
Amenable | a. [ F. amener to lead; &unr_; (L. ad) = mener to lead, fr. L. minare to drive animals (properly by threatening cries), in LL. to lead; L. minari, to threaten, minae threats. See Menace. ] Nor is man too diminutive . . . to be amenable to the divine government. I. Taylor. [ 1913 Webster ] Sterling . . . always was amenable enough to counsel. Carlyle. [ 1913 Webster ] |
amenable | (adj) ซึ่งยอมให้ทดสอบ |
amenable | (adj) ซึ่งยินดีร่วมมือ, Syn. agreeable |
amenable | (adj) ที่ตอบสนองต่อ, See also: ที่ยอมให้, Syn. responsive, answerable |
amenable | (อะมี' นะเบิล) adj. อ่อนโยน, ไม่ดื้อ, ซึ่งรับผิดชอบ, ยอม รับฟัง, ยอมให้วิจารณ์หรือทดสอ บ ได้-amenableness, amenability n., Syn. agreeable, Ant. stubborn |
amenable | (adj) รับผิดชอบ, ยอมรับฟัง, ถือสาหาความได้ |
amenable | This kind of case is amenable to statistical treatment. |
amenable | |
amenable |
amenable |
amenable | (adj) disposed or willing to comply, Syn. conformable |
amenable | (adj) readily reacting to suggestions and influences, Syn. tractable |
amenable | (adj) open to being acted upon in a certain way |
amenable | (adj) liable to answer to a higher authority |
Amenable | a. [ F. amener to lead; &unr_; (L. ad) = mener to lead, fr. L. minare to drive animals (properly by threatening cries), in LL. to lead; L. minari, to threaten, minae threats. See Menace. ] Nor is man too diminutive . . . to be amenable to the divine government. I. Taylor. [ 1913 Webster ] Sterling . . . always was amenable enough to counsel. Carlyle. [ 1913 Webster ] |
Amenableness | n. The quality or state of being amenable; liability to answer charges; answerableness. [ 1913 Webster ] |