agon | (แอก' ออน) n., (pl. agones) การแข่งขันที่มีการให้รางวัล, ความขัดแย้ง |
airing | (แอ' ริง) n. การตาก, การสนทนาโต้แย้ง (ข้อ คิดเห็น, ข้อเสนอ) , การเดินหรือขับรถในที่โล่งแจ้ง |
allude | (อะลูด') vi. พูดถึง, พูดเป็นนัย, พาดพิงถึง, แย้ม, หมายถึง, Syn. refer, hint, indicate |
antinomy | (แอนทิน' โนมี) n. ความขัดแย้งกันระหว่างกฎหรือหลักการ, คำพูดหรือข้อความที่ขัดกันเอง. -antinoic (al) adj., (contradiction) |
apodeictic | (แอพพะดิค'ทิค) adj. ไม่เป็นที่สงสัย, ยืนยันอย่างเด็ดขาด, ไม่สามารถโต้แย้งได้ (incontestable) |
argue | (อาร์'กิว) vt., vi. ถกเถียง, เถียง, โต้คารม, อ้างเหตุผล, อภิปราย, พูดให้ยอม, โต้แย้งพิสูจน์ว่า, แสดงให้เห็นว่า-arguer n., Syn. debate |
argumentative | (อาร์กิวเมนเท'ทิฟว) adj. ชอบโต้เถียง, เกี่ยวกับโต้เถียง, ขัดแย้ง, Syn. disputatious, contentious, Ant. amenable |
beaming | (บีม'มิง) adj. ปิติยินดี, ยิ้มแย้มแจ่มใส, เปล่งแสง, ฉายแสง, Syn. radiant, Ant. gloomy |
belie | (บิไล') { belied, belieing, belies } vt. แสดงให้เห็นว่าไม่จริง, ขัดแย้ง, ไม่ตรงกับ, ใส่ความ, ทำให้คนอื่นเข้าใจผิด, See also: belier n., Syn. disguise |
blankly | (แบลง'คลี) adj. ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส, มีใบหน้าที่เฉยเมย, ทั้งหมด, ทุกแง่ทุกมุม, Syn. fully |
adversative | (adj) ตรงกันข้าม, สวนกัน, แย้งกัน |
argue | (vi, vt) โต้แย้ง, เถียง, ถกเถียง, โต้เถียง, โต้คารม |
argument | (n) การโต้แย้ง, การโต้เถียง, การโต้คารม, การถกเถียง |
argumentative | (adj) ชอบโต้แย้ง, ชอบโต้เถียง, ชอบเถียง, ชอบขัดแย้ง |
beaming | (adj) เปล่งแสง, ฉายแสง, ปีติยินดี, ยิ้มแย้มแจ่มใส |
clash | (n) การทะเลาะ, การปะทะ, การขัดแย้ง |
clash | (vt) ปะทะกัน, ชนกัน, กระทบกัน, ขัดแย้งกัน, โต้แย้งกัน, ทะเลาะกัน |
collide | (vt) ชน, กระแทก, ปะทะกัน, ขัดแย้ง, ไม่เห็นด้วย |
collision | (n) การปะทะกัน, การกระทบกัน, ความขัดแย้ง |
combat | (n) การต่อสู้, การต่อต้าน, การรบ, ความขัดแย้ง |
jedoch | (konj) แต่ (เป็นคำที่ไพเราะกว่า aber มักใช้ในภาษาเขียน ใช้บ่งสิ่งที่ขัดแย้งกัน) เช่น Er wollte seine Eltern besuchen, tat jedoch nicht. เขาอยากไปเยี่ยมพ่อแม่ แต่ก็ไม่ได้ทำ, See also: doch, Syn. aber |
Kampf | (n) |der, pl. Kämpfe| ความขัดแย้ง, See also: der Konflikt |
seltsamerweise | (adv) แปลกที่, ที่ขัดแย้งกัน |
widersprechen | (vi) |widersprach, hat widersprochen| โต้แย้ง, ไม่เห็นด้วย |
Auseinandersetzung | (n) |die, pl. Auseinandersetzungen, über eine Sache| การอภิปรายถกเถียง, การโต้แย้ง, การเถียงกัน, See also: Streit, Syn. Diskussion |