3 ผลลัพธ์ สำหรับ -เพ้ย-
หรือค้นหา: -เพ้ย-, *เพ้ย*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เพ้ยว. คำขับไล่ที่เปล่งเสียงแรง ๆ ให้สัตว์เช่นไก่หนีไป
เพ้ยคำรับในเวลาพากย์โขน คนรับร้องเพ้ย.
เพ้ยก. ตะเพิด เช่น ถูกเพ้ย.

Time: 0.0291 seconds, cache age: 10.222 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/