amoebic dysentery | n. โรคบิดมีตัว เนื่องจากมีเชื้อบิดจำพวก Endamoeba histolytica ซึ่งทำให้ลำไส้เป็นแผลเปื่อยได้ |
caker sore | n. แผลเปื่อยที่ปาก |
canker | (แคง'เคอะ) { cankered, cankering, cankers } n. ปากเปื่อย, โรคเท้าม้าเน่า, สิ่งกัดกร่อน, สิ่งทำลาย, สิ่งระคายเคือง, ตัวเพลี้ย, ตัวหนอนทำลายพืช vt. ทำให้เน่าเปื่อย, เป็นโรคเนื้อเยื่อเน่าเปื่อย, ค่อย ๆ ทำลาย, ทำให้เลวหรือเสีย., See also: cankerous adj. คำที่มีค |
carrion | (แค'ริเอิน) n. เนื้อตายและเน่า, ซากสัตว์ adj. กินซากสัตว์เป็นอาหาร, คล้ายซากสัตว์, เน่าเปื่อย, ผุพัง, สกปรกโสมม |
coast | (โคสทฺ) { coasted, coasting, coasts } n. ฝั่งทะเล v. แล่นแคร่เลื่อนหิมะ, แล่นเรือไปตามชายฝั่ง, แล่นไหลลงเนินเขา, ไปเรื่อยเปื่อย, See also: coaster n. ดูcoast |
corrupt | (คะรัพทฺ') ชcorrupted, corrupting, corrupts } adj. ทุจริต, ชั่ว, เน่าเปื่อย, ซึ่งติดเชื้อ, เป็นรอยด่างพร้อย, ซึ่งกินสินบน, ซึ่งใช้ผิด vt. ทำให้ทุจริต, (ให้) กินสินบน, ทำให้เสื่อม, ทำให้กัดกร่อน, ทำให้เน่าเปื่อย, ใช้ผิด vi. เน่าเปื่อย, เสื่อม, See also: corruptedn |
corruptible | (คะรัพ'ทิเบิล) adj. ซึ่งเน่าเปื่อยได้, ซึ่งทุจริตได้, ซึ่งเสื่อมได้, ซึ่งติดสินบนได้., See also: corruptibility n. ดูcorruptible, Syn. venal, immoral, depraved, Ant. pure, good |
corruption | (คะรัพ'เชิน) n. ความเน่าเปื่อย, ความชั่ว, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, การใช้ศัพท์ผิด, คำผิด, คำแผลง, ความทุจริต, Syn. putridity, immorality, dishonesty |
crumble | (ครัม'เบิล) { crumbled, crumbling, crumbles } vt. ทำให้เป็นเศษเล็กเศษน้อย vi. แตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย, สลายตัวหรือเน่าเปื่อยเป็นเศษเล็กเศษน้อย |
damp | (แดมพฺ) { damped, damping, damps } adj., vi., vt., n. (ความ, ทำให้, กลายเป็น) ชื้น, หมาด, หดหู่, ไร้ชีวิตชีวา -Phr. (damp off เน่า, เปื่อย, เหี่ยว), See also: dampness n. ดูdamp ., Syn. humidity |
blight | (vt) ทำลาย, ทำให้เสื่อม, ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้เหี่ยวแห้ง |
canker | (n) โรคปากเปื่อย, ผื่น |
canker | (vt) เปื่อย, เป็นพิษ, ทำให้เน่าเปื่อย |
corrupt | (adj) เลว, ชั่ว, กินสินบน, ทุจริต, เน่าเปื่อย, ไม่บริสุทธิ์ |
corrupt | (vt) ทำให้เลว, ติดสินบน, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, ทำให้เน่าเปื่อย |
decadence | (n) ความเสื่อมโทรม, ความเสื่อม, ความเน่าเปื่อย, ความเสื่อมทราม |
decay | (n) ความเน่าเปื่อย, การเสื่อมสลาย, ความผุพัง, ความทรุดโทรม |
decay | (vi) ผุ, ทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, เน่าเปื่อย |
decompose | (vi) เน่าเปื่อย, สลายตัว, แยกสลาย, ผุพัง |
decompose | (vt) แยกธาตุ, จำแนก, แยกแยะ, ทำให้เน่าเปื่อย |