1 Results for -อุปสมบัน, อุปสัมบัน-
หรือค้นหา: -อุปสมบัน, อุปสัมบัน-, *อุปสมบัน, อุปสัมบัน*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
อุปสมบัน, อุปสัมบัน(อุปะ-, อุบปะ-) น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์.

Time: 2.7013 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/