2 ผลลัพธ์ สำหรับ -ส่วย ๒-
หรือค้นหา: -ส่วย ๒-, *ส่วย ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ส่วย ๒น. ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญ–เขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสาน.
ส้วย ๒ว. ลักษณะที่เป็นมุมแหลมออกไป.

Time: 0.018 seconds, cache age: 0.013 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/