1 ผลลัพธ์ สำหรับ -ภิทะ, ภินท-, ภินท์-
หรือค้นหา: -ภิทะ, ภินท-, ภินท์-, *ภิทะ, ภินท-, ภินท์*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ภิทะ, ภินท-, ภินท์(พินทะ-) ก. แตก, ทำลาย.

Time: 0.0162 seconds, cache age: 0.132 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/