recluse | (เรค'ลูส) adj., n. (ผู้) อยู่อย่างสันโดษ, ปลีกตัวจากสังคม, โดดเดี่ยว, See also: reclusive adj., Syn. hermit, solitary |
reclusion | (รีคลู'เ?ิน) n. การอยู่อย่างสันโดษ, ชีวิตที่สันโดษ, การปลีกตัวจากสังคม |
apostate | (n) ผู้ปลีกตัวจากพวกพ้อง, ผู้ละทิ้งศาสนา |
recluse | (adj) สันโดษ, โดดเดี่ยว, ปลีกตัวจากสังคม |
recluse | (n) คนสันโดษ, ฤาษี, ผู้ปลีกตัวจากสังคม |