6 ผลลัพธ์ สำหรับ -ท้าว ๑-
หรือค้นหา: -ท้าว ๑-, *ท้าว ๑*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ท้าว ๑น. ผู้เป็นใหญ่, พระเจ้าแผ่นดิน, (โดยมากใช้ในบทกลอน), เช่น ท้าวยศวิมล
ท้าว ๑ตำแหน่งหญิงอาวุโส ซึ่งเป็นเจ้าจอม เจ้าจอมมารดาในรัชกาลก่อนหรือหญิงราชนิกุล ซึ่งพระเจ้าแผ่นดินโปรดเกล้าฯ ตั้งไว้ในตำแหน่งสำหรับดูแลราชกิจฝ่ายในพระราชวัง เช่น ท้าวทรงกันดาล ท้าวสมศักดิ์, (ปาก) คุณท้าว นางท้าว
ท้าว ๑คำประกอบชื่อผู้ชายที่เป็นเชื้อสายเจ้าหรือขุนนาง.
ท่าว ๑, ทะท่าวก. ล้ม, ทบ, ยอบลง, เช่น ก็กรลับกรลอกแทง ทีเดียวก็ท่าวล้มในกลางแปลง (อนิรุทธ์), ซ้ำ เช่น ก้มเกล้าท่าวทวน ทำนูญบำบวงสรวลเสร (อนิรุทธ์)
ท่าว ๑, ทะท่าวเดิน
ท่าว ๑, ทะท่าวทอดทิ้ง.

Time: 0.0165 seconds, cache age: 0.032 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/