2 ผลลัพธ์ สำหรับ -ตระบัด ๑-
หรือค้นหา: -ตระบัด ๑-, *ตระบัด ๑*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ตระบัด ๑(ตฺระ-) ว. ประเดี๋ยว, บัดใจ, ทันใด, เช่น พลิกไปมาฟื้นตื่นองค์ ในรถมาศผจง ก็ตื่นตรบัดบัดใจ (อนิรุทธ์), กระบัด ก็ใช้.
ตระบัด ๑(ตฺระ-) ก. พลันไป.

Time: 0.0314 seconds, cache age: 2.238 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/