1 ผลลัพธ์ สำหรับ -ขมัง ๒-

หรือค้นหา: -ขมัง ๒-, *ขมัง ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔

(ขะหฺมัง) ว. แรง, แข็งขัน, เช่น สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ (กำสรวล).

Time: 0.0192 seconds, cache age: 5.421 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/