1 ผลลัพธ์ สำหรับ -กระโหย่ง ๑-
หรือค้นหา: -กระโหย่ง ๑-, *กระโหย่ง ๑*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
กระโหย่ง ๑(-โหฺย่ง) ก. ทำให้สูงขึ้น เช่น กระโหย่งตัว, ทำสิ่งที่รวมตัวกันให้โปร่งหรือขยายตัวให้หลวมขึ้น เช่น กระโหย่งฟาง, กระหย่ง หย่ง หรือ โหย่ง ก็ว่า.

Time: 0.016 seconds, cache age: 0.003 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/