โย่ง | ว. ลักษณะที่สูงกว่าปรกติ เมื่อเคลื่อนไหวดูประหนึ่งว่าโยกเยกไปมา เช่น สูงโย่ง. |
โย่ง ๆ | ว. อาการที่คนผอมสูงเดินก้าวยาว ๆ เรียกว่า เดินโย่ง ๆ. |
โย่งเย่ง | ว. อาการที่คนสูงโย่งเดินโยกเยกไปมา |
โย่งเย่ง | ไม่รัดกุม. |
โย่ง | [yōng] (adj) EN: towering ; lanky ; tall and lean FR: longiligne ; dégingandé |
โย่ง | [yōng] (adv) EN: toweringl |
lanky | (แลง'คี) adj. ผอมสูง, ผองโย่ง, ผอมเห็นกระดูก, ยาวเหยียด., See also: lankily adv. lankiness n., Syn. spare, gaunt, lean |
lank | (adj) ชัน, ยาวเหยียด, เรียบตรง, ยาวเรียว, ผอมโย่ง, เก้งก้าง |