1 ผลลัพธ์ สำหรับ แขยง ๒
หรือค้นหา: -แขยง ๒-, *แขยง ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
แขยง ๒(ขะแหฺยง) ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, ขยะแขยง ก็ว่า.

Time: 0.0341 seconds, cache age: 1.474 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/