เอี้ยง | น. ชื่อนกขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Sturnidae รูปร่างอ้วนป้อม หางสั้น มีทั้งที่หากินบนพื้นดินและบนต้นไม้ รวมทั้งบนสัตว์เลี้ยง เช่น ควาย พบอยู่รวมกันเป็นฝูง ทำรังแบบง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้ตามโพรงไม้ ง่ามไม้ หรือซอกอาคาร กินผลไม้และแมลง เช่น เอี้ยงดำปักษ์ใต้ [ Aplonis panayensis (Scopoli) ] เอี้ยงด่าง ( Sturnus contra Linn.) เอี้ยงสาริกาหรือสาลิกา [ Acridotheres tristis (Linn.) ]. |
เอี้ยงคำ | น. นกขุนทอง. (ดู ขุนทอง). |
เอี้ยงสาลิกา | ดู สาลิกา ๑ (๒). |
เอี้ยงหัวสีทอง | ดู ลิ้นทอง. |
singing mynah | n. นกเอี้ยง |