| เสาเขื่อน | น. ไม้หรือวัสดุอย่างอื่น มีลักษณะเป็นท่อนกลมหรือเป็นเหลี่ยม ปักล้อมเป็นรั้วกั้นเขตในวัดเป็นต้น. |
| เกก | ว. เก, เกไป, เรียกเขาวัวเขาควายเป็นต้นที่เฉออกไม่เข้ารูปกัน ว่า เขาเกก, เรียกงาช้างที่ปลายเฉออกไป ว่า งาเกก เช่น งาเกกข้างหนึ่งเข้า โดยหลัง (ตำราช้างคำโคลง), เรียกเสาเขื่อนที่เฉออก ว่า เขื่อนเกก. |
| เขื่อนเกก | น. เรียกเสาเขื่อนที่เฉออก. |
| ตะเข้ ๒ | ไม้ยึดเสาเรือนหรือเสาเขื่อน. |
| ต้าย | น. เสารั้วหรือเสาเขื่อนที่ปักเป็นแนวอย่างกำแพง เช่น ครั้นถึงพฤบพลจับ โจมใหญ่ คุงค่อนต้ายล้มแล้ว คล่าวคลา (ยวนพ่าย). |
| อินทขีล | (-ทะขีน) น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน. |
| เสาเขื่อน | น. ไม้หรือวัสดุอย่างอื่น มีลักษณะเป็นท่อนกลมหรือเป็นเหลี่ยม ปักล้อมเป็นรั้วกั้นเขตในวัดเป็นต้น. |
| เกก | ว. เก, เกไป, เรียกเขาวัวเขาควายเป็นต้นที่เฉออกไม่เข้ารูปกัน ว่า เขาเกก, เรียกงาช้างที่ปลายเฉออกไป ว่า งาเกก เช่น งาเกกข้างหนึ่งเข้า โดยหลัง (ตำราช้างคำโคลง), เรียกเสาเขื่อนที่เฉออก ว่า เขื่อนเกก. |
| เขื่อนเกก | น. เรียกเสาเขื่อนที่เฉออก. |
| ตะเข้ ๒ | ไม้ยึดเสาเรือนหรือเสาเขื่อน. |
| ต้าย | น. เสารั้วหรือเสาเขื่อนที่ปักเป็นแนวอย่างกำแพง เช่น ครั้นถึงพฤบพลจับ โจมใหญ่ คุงค่อนต้ายล้มแล้ว คล่าวคลา (ยวนพ่าย). |
| อินทขีล | (-ทะขีน) น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน. |