เลี้ยงตัว | ก. ทำมาหากินเพื่อให้ชีวิตดำรงอยู่ได้, เลี้ยงชีพ หรือ เลี้ยงอาตมา ก็ว่า, ดำเนินงานพอให้กิจการดำรงอยู่ได้ เช่น กิจการพอเลี้ยงตัวได้ |
เลี้ยงตัว | อาการที่ประคองตัวให้ทรงอยู่บนสิ่งที่ล่อแหลมต่อการพลั้งพลาดหรือบางทีอาจเป็นอันตราย เช่น เลี้ยงตัวบนเส้นลวด. |
เลี้ยงตัว | [līeng tūa] (v, exp) FR: subvenir à ses besoins |
strike out on one's own | (idm) เลี้ยงตัวเอง, See also: ยังชีพด้วยตนเอง |
royal jelly | n. น้ำอาหารที่ผึ้งงานขยอกออกมาเลี้ยงตัวอ่อนในรังผึ้ง |
self-contained | (เซลฟฺ'คันเทนดฺ') adj. ควบคุมสติ, ควบคุมอารมณ์, ไม่สุงสิงกับใคร, พูดน้อย, มีส่วนประกอบในตัวเองพร้อม, เลี้ยงตัวเองได้, See also: self-containedness n. self-containedment n., Syn. impassive |
SELF-self-sufficient | (adj) พึ่งตัวเอง, อิสระ, เลี้ยงตัวเอง |