เลิกรา | ก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น ร้านแถวนี้ขายไม่ดี จึงเลิกรากันไปเรื่อย ๆ บ้าน ๒ หลังนี้ทะเลาะกันเรื่อย หนักเข้าก็เลิกรากันไปเอง. |
เลิกรา | [loēkrā] (v) EN: fall off ; be separated FR: se détacher |
emancipate from | (phrv) ปล่อยให้เป็นอิสระจาก, See also: เลิกราจาก |
ceaseless | (adj) ไม่รู้จักจบ, ไม่หยุดหย่อน, ไม่มีที่สิ้นสุด, ไม่เลิกรา |
諦める | [あきらめる, akirameru] TH: เลิกรา EN: to abandon |