เพ่อ | ว. ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าเพ่อ หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าเพ่อกิน, พึ่ง เพิก หรือ เพิ่ง ก็ว่า. |
เพ้อ | ก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ. |
เพ้อ | [phoē] (v) EN: speak incoherently ; ramble ; speak nonsense ; wander in one's talk ; be in a delirium ; have hallucinations FR: délirer |
เพ้อ | [phoē] (v) EN: drivel ; rave |