1 ผลลัพธ์ สำหรับ เบะ ๑
หรือค้นหา: -เบะ ๑-, *เบะ ๑*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เบะ ๑ก. กำลังจะร้องไห้ เช่น เด็กน้อยพอหันมาไม่พบแม่ก็เบะ, เหยียดปากแสดงความไม่ชอบใจหรือระอาใจเป็นต้น เช่น เห็นอาหารไม่ถูกใจ เขาก็เบะปาก.

Time: 0.0356 seconds, cache age: 3.997 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/