เซียว ๑ | ว. มีเนื้อแข็งเป็นแกน (ใช้แก่หัวเผือกหัวมัน). |
เซียว ๒ | ว. ซีดเพราะป่วยไข้เป็นต้น, ไม่สดใส, ไม่สดชื่น, (ใช้แก่หน้า). |
เซียว | [sīo] (adj) EN: pale ; wan ; sickly FR: pâle ; blafard |
pasty-faced | (เพส'ทีเฟสทฺ) adj. มีสีหน้าซีดเซียว |
peak | (พีค) n. ยอด, จุดสุดยอด, See also: paeked adj. vi. ผอมลง, ซีดเซียว, อ่อนแอลง, เล็กลง peakish adj. peakly adj. |
haggard | (adj) หน้าเศร้า, ซีดเซียว, โหลเหล, แห้งเหี่ยว, ซูบผอม |
lurid | (adj) ซีดเซียว, สลัวๆ, ขมุกขมัว, แดงฉาน |
wan | (adj) หน้าซีดเซียว, ไม่มีเลือด |