อารยธรรม | (n) civilization, Syn. ความศิวิไลซ์, Example: รัชกาลที่ 4 รับเอาอารยธรรมจากตะวันตกเข้ามาเพื่อปรับประเทศให้ทัดเทียมกับอารยประเทศ, Thai Definition: ความเจริญด้วยขนบธรรมเนียมอันดี |
อารยธรรม | น. ความสงบสุขของสังคมที่ตั้งอยู่บนรากฐานแห่งศีลธรรมและกฎหมาย |
อารยธรรม | ความเจริญเนื่องด้วยองค์การของสังคม เช่น การเมือง กฎหมาย เศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุตสาหกรรม, ความเจริญด้วยขนบธรรมเนียมอันดี. |
Civilization | อารยธรรม [TU Subject Heading] |
Civilization, Ancient | อารยธรรมสมัยโบราณ [TU Subject Heading] |
Civilization, Hindu | อารยธรรมฮินดู [TU Subject Heading] |
Civilization, Islamic | อารยธรรมอิสลาม [TU Subject Heading] |
Civilization, Medieval | อารยธรรมสมัยกลาง [TU Subject Heading] |
Civilization, Modern | อารยธรรมสมัยใหม่ [TU Subject Heading] |
Civilization, Oriental | อารยธรรมตะวันออก [TU Subject Heading] |
Civilization, Western | อารยธรรมตะวันตก [TU Subject Heading] |
Civilization, Western, in literature | อารยธรรมตะวันตกในวรรณกรรม [TU Subject Heading] |
Comparative civilization | อารยธรรมเปรียบเทียบ [TU Subject Heading] |
อารยธรรม | [ārayatham] (n) EN: civilization FR: civilisation [ f ] |
civil | (ซิฟ'เวิล) adj. เกี่ยวกับพลเรือน (พลเมือง, ประชากร) อย่างพลเมืองที่ดี, เกี่ยวกับคดีแพ่ง, มีอารยธรรม, มีมารยาท, ไม่เกี่ยวกับศาสนา |
civilisation | (ซิฟวิลไลเซ'เชิน) n. อารยธรรม, การมีวัฒนธรรมประเพณี |
civility | (ซิฟวิล'ลิที) n. ความสุภาพ, มารยาท, ความเอื้อเฟื้อ, อัธยาศัย, อารยธรรม, วัฒนธรรมประเพณี, Syn. courtesy |
civilizable | (ซิฟ'วิไลซะเบิล) adj. พอจะอบรมให้มีอารยธรรมได้ |
civilization | (ซิฟวิลไลเซ'เชิน) n. อารยธรรม, การมีวัฒนธรรมประเพณี |
uncivil | (อันซิฟ'เวิล) adj. ไม่มีมารยาทที่ดี, หยาบไม่สุภาพ, ไม่มีอารยธรรม, ป่าเถื่อน, ไม่มีใจกรุณา., See also: uncivility, uncivilness n. uncivilly adv. -S.discourteous |
uncivilised | (อันซิฟ'เวิลไลซดฺ) adj. ป่าเถื่อน, ไม่มีอารยธรรม, ไม่มีวัฒนธรรม, ไม่เจริญ., See also: uncivillis z edly adv. uncivilis z edness n. |
uncivilized | (อันซิฟ'เวิลไลซดฺ) adj. ป่าเถื่อน, ไม่มีอารยธรรม, ไม่มีวัฒนธรรม, ไม่เจริญ., See also: uncivillis z edly adv. uncivilis z edness n. |
wild | (ไวลดฺ) adj., adv. เป็นป่า, ไม่เชื่อง, ป่าเถื่อนไม่มีอารยธรรม, ดุร้าย, รุนแรง, ไม่เป็นระเบียบ, ยุ่งเหยิงไม่มีการ ควบคุม, ไม่ได้ยับยั้ง, ฟุ่มเฟือย, คลั่ง, เตลิดเปิดเปิง, เอะอะ, n. ความรกร้างว่างเปล่า, พง, ทุ่งว่างเปล่า -Phr. (the wild ความรกร้างว่างเปล่า, ความเป็นป่า) |
civilization | (n) อารยธรรม, ความเจริญ |
civilize | (vt) ทำให้มีอารยธรรม, ทำให้จริญ, ทำให้มีการศึกษา |
文化 | [ぶんか, bunka] TH: อารยธรรม EN: civilization |
gebildet | (adj) ที่มีการศึกษา, ที่ศิวิไลซ์, ที่มีอารยธรรม, ที่เจริญ เช่น Manche Deutsche sind gut gebildet. คนเยอรมันส่วนใหญ่ได้รับการศึกษามาดี |