despiteful | (ดิสไพทฺ'ฟูล) adj. มุ่งร้าย, อาฆาตแค้น, See also: despitefulness n. |
rancor | (แรง'เคอะ) n. ความเจ็บใจ, ความคับแค้นใจ, ความอาฆาตแค้น, ความเกลียดชัง., See also: rancored adj. rancoured adj., Syn. enmity, malice |
rancorous | (แรง'เคอะเริส) adj. เจ็บใจ, แค้นใจ, อาฆาตแค้น, เกลียดชัง., Syn. hateful, malicious |
rancour | (แรง'เคอะ) n. ความเจ็บใจ, ความคับแค้นใจ, ความอาฆาตแค้น, ความเกลียดชัง., See also: rancored adj. rancoured adj., Syn. enmity, malice |
spite | (สไพทฺ) n. เจตนาร้าย, ความมุ่งร้าย, ความโกรธเคือง, ความอาฆาตแค้น vt. กระทำด้วยเจตนาร้าย กลั่นแกล้ง ทำให้โกรธ รบกวน, -Phr. (in spite of ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แม้ว่า ทั้ง ๆ ที่เป็น โดยไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น) |
spiteful | adj. มีเจตนาร้าย, มุ่งร้าย, อาฆาตแค้น. |
vendetta | (เวนเดท'ทะ) n. ความอาฆาตแค้นส่วนตัวหรือระหว่างตระกูล, ความพยายามอันยาวนาน, See also: vendettist n. |