1 ผลลัพธ์ สำหรับ อปภาคย์, อัปภาคย์
หรือค้นหา: -อปภาคย์, อัปภาคย์-, *อปภาคย์, อัปภาคย์*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
อปภาคย์, อัปภาคย์(อะปะพาก, อับปะพาก) ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์.

Time: 0.0298 seconds, cache age: 1.006 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/